Hoe zich te ontdoen van mollen in een zomerhuisje met behulp van folkremedies

Vervolgens leer je:

Is het echt mogelijk om mollen in een zomerhuisje kwijt te raken door folkremedies;
Wat is de optimale strategie om deze dieren te bestrijden en met welke belangrijke nuances moet rekening worden gehouden;
Hoe kun je effectief mollen in het gebied vangen met geïmproviseerde middelen;
Welke volksmiddelen om mollen bang te maken zijn het meest effectief, en welke geven praktisch geen resultaat;
Hoe uw site te beschermen tegen het binnendringen van nieuwe plagen en of het de moeite waard is om het gebied in de winter te beschermen.

Om moedervlekken in hun zomerhuisje op een betrouwbare manier te verwijderen, zijn dure, industrieel vervaardigde apparaten voor het wegjagen of vangen van dieren niet altijd nodig - zoals de praktijk laat zien, kan een uitstekend resultaat worden bereikt met eenvoudige folkremedies, het is alleen belangrijk om het probleem correct te benaderen.

Onder de methoden en apparaten die zijn uitgevonden voor onafhankelijke controle van moedervlekken in zomerhuisjes, zijn er insectenwerende middelen, evenals middelen voor het levend vangen van dieren (de zogenaamde live-trap). Natuurlijk zijn ze niet allemaal even effectief: we zullen meer in detail over deze folkremedies praten en zien welke van hen echt werken, en welke eenvoudig nutteloos en zelfs schadelijk zijn.

noot

Het is belangrijk om te begrijpen dat het in de meeste gevallen mogelijk zal zijn om op betrouwbare wijze van moedervlekken af te komen in een zomerhuisje met behulp van folkremedies met een goed geplande geïntegreerde strijd. Het is naïef om te geloven dat, bijvoorbeeld, gewoon een dozijn rotte koppen van een haring in de ondergrondse doorgangen van dieren graven, of een paar knallers erin opblazen, daardoor in staat zal zijn om je probleem met mollen permanent op te lossen - zoals de praktijk laat zien, kan dit alleen in één werken geval van 10, en zelfs dan slechts voor een korte tijd.

In het ideale geval is het, naast het wegjagen van mollen, ook noodzakelijk om ze te vangen en barrièremiddelen aan te brengen die de dieren niet toestaan om terug te keren naar de site. Soms kunnen sommige van deze succescomponenten worden uitgesloten (met name met een goede planning kunt u dit doen zonder bang te zijn).

Zomerbewoners vergeten ook vaak één eenvoudig ding: twee verschillende insectenwerende middelen zijn beter dan één, en drie zijn beter dan twee (de kans dat moeders niet onmiddellijk aandacht besteden aan drie insectenwerende middelen is aanzienlijk lager dan wanneer slechts enkele een afschrikmiddel).

Helaas verliezen veel eigenaren van zomerhuisjes, versleten door sloopmollen, alle compassie voor deze dieren en zijn ze klaar om genadeloos dieren te doden met bijna blote handen of een schopen gebruik ook vallen en andere dodelijke en zelfs sadistische apparaten (bijvoorbeeld om aan haken te vangen).

Een dergelijke negatieve houding ten opzichte van moedervlekken wordt meestal veroorzaakt door twee redenen:

Sommige zomerbewoners zijn ervan overtuigd dat mollen doen alsof ze ze oogsten door wortels of aardappelen te eten (deze mening is verkeerd - mollen eten insecten en verschillende knaagdieren bederven groenten en wortels van tuinplanten);
Afkeer van moedervlekken komt ook voor omdat ze gedwongen worden om voortdurend nieuwe bewegingen onder de grond te doen op zoek naar voedsel, terwijl ze het uiterlijk van gazons verslechteren en een risico vormen voor een persoon om er zijn voet op te zetten.

Nou, in dit geval is het handig om te onthouden dat je met folkremedies mollen kunt verwijderen zonder ze te doden. U kunt bijvoorbeeld het dier wegjagen of gewoon levend vangen en het uit het zomerhuisje meenemen om het vrij te maken.

Goed om te weten

Soms, uit onwetendheid, worden spitsmuizen ook als eng ongedierte van de tuin beschouwd en proberen ze op alle mogelijke manieren te verwijderen.Ondertussen vernietigen deze dieren in grote hoeveelheden schadelijke insecten en hun larven, leggen geen significante ondergrondse doorgangen aan en brengen de tuin praktisch niet in gevaar. Met andere woorden, spitsmuizen zijn eerder de actieve helpers van de tuinman in de strijd om het gewas.

Laten we nu kijken welke van de folkremedies tegen moedervlekken echt effectief zijn en hoe ze correct kunnen worden gebruikt.

Algemene strategie voor molcontrole

Misschien is het meest betrouwbare schema voor het bestrijden van moedervlekken in het land met behulp van folkremedies:

Die dieren die al in het zomerhuisje bestaan, worden gevangen genomen, op veilige afstand gebracht en vrijgelaten;
Tegelijkertijd worden afweermiddelen op de site geïnstalleerd tijdens de installatie van barrières;
Er zijn spervuurapparaten geïnstalleerd die voorkomen dat de mollen weer de tuin binnenkomen;
Daarna kunnen afschrikmiddelen van de site worden verwijderd.

Dit schema is goed omdat ten eerste mollen onmiddellijk van de site worden verwijderd, zonder tijd te hebben om extra schade te veroorzaken, en het meest tijdrovende en dure deel van de procedure - de installatie van barrières van mollen - mogelijk niet onmiddellijk wordt uitgevoerd, maar wanneer de eigenaar verschijnt de mogelijkheid om het uit te geven.

Met de volledige en correcte implementatie van dit programma zullen mollen in het land nooit meer verschijnen, zelfs niet als er veel op de site zelf zijn.

Als een deel van deze regeling wordt geannuleerd, wordt het resultaat niet altijd bereikt. Bijvoorbeeld:

Als je niet probeert dieren te vangen, maar ze gewoon wegjaagt. In de praktijk werken sommige afstoters goed, voor anderen - niet erg. Het hangt af van de scarers zelf, en van de moedervlekken. Waar de dieren wennen aan het geluid, begraven flessen in de grond en verschillende draaitafels hen niet langer wegjagen. Gewend aan het geritsel van struiken, zijn mollen niet bang voor hetzelfde, bijvoorbeeld het riet, dat ze soms in hun zomerhuisje als volksafweermiddel proberen te gebruiken. Over het algemeen is het mogelijk om zich te beperken tot alleen repellers, maar het effect tegen moedervlekken is soms onvoldoende;
Als je mollen vangt, maar pas een maand daarna begint met het installeren van barrières zonder repellers te gebruiken, dan is er een groot risico dat nieuwe dieren de site deze maand opnieuw zullen bevolken.

Als gevolg hiervan zijn de belangrijkste stappen hier het vangen van dieren, wat het probleem "in het moment", hier en nu oplost, wegjagen als een hulpmaatregel en het installeren van barrières, waardoor het verschijnen van dieren op de site in de toekomst wordt uitgesloten.

Laten we eerst kijken welke folkremedies zullen helpen om mollen in het zomerhuisje te vangen.

Folk manieren om mollen te vangen

Je kunt dus in het zomerhuisje mollen verwijderen door ze te vangen met behulp van de zogenaamde mollenvallen (live vallen). Voor dit doel gebruiken de mensen op grote schaal twee hoofdopties voor dergelijke ontwerpen:

Vangen in een geïmproviseerd "gat". De beweging van het dier wordt opgegraven, eronder wordt een gat gegraven waarin een vooraf geselecteerde diepe pan, emmer, glazen pot of plastic fles met een inhoud van 2 of 5 liter met een afgesneden keel past. De rand van dit overvulgereedschap moet zich net onder de onderkant van de lijn bevinden. De container wordt in een put geplaatst, de randen worden gemaskeerd door rollen vanaf de grond en het hele uitgegraven gedeelte van de baan is bedekt met ondoorzichtig materiaal van bovenaf - een plank, dichte stof of dakbedekking (zodat er geen licht de baan binnendringt). Bij de volgende controle van de cursus valt het dier in de val en kan het er niet meer uitkomen;
De mol zit gevangen in een geïmproviseerde pijpval. Het is gemaakt van een plastic fles van twee liter, waarvan de bodem en hals zijn afgesneden, en "kleppen" worden in plaats daarvan ingebracht, gemaakt van de nek van andere flessen, gericht naar het midden van de hoofdfles. Deze halzen worden in de lengte in bloemblaadjes gesneden van ongeveer 1 cm breed, die gemakkelijk buigen onder het gewicht van het dier, het binnen laten, maar dan terugkeren naar zijn oorspronkelijke positie en niet meer toestaan dat het eruit komt.Ook kan een molkopbuis worden gemaakt van stukjes plastic of stalen buizen - in dit geval wordt de klep geïmplementeerd volgens het principe van een deur die alleen naar binnen opent. De molval wordt in de loop van de mol geïnstalleerd en is van bovenaf bedekt met ondoorzichtig materiaal.

Het is ook handig om te lezen: Middelen voor het bestrijden van moedervlekken in het zomerhuisje en de tuin

Het is heel belangrijk om de juiste locatie voor de molvallen te kiezen: deze vallen moeten zich in het midden tussen de nieuwe hopen land bevinden die door de mol zijn achtergelaten.

De val wordt 2-3 keer per dag gecontroleerd. Zodra er een mol in wordt gevonden, wordt deze uit de loop genomen en wordt het dier er direct in weggevoerd om hem vrij te geven. Je kunt een mol uit een put halen door een strakke constructiehandschoen om je hand te trekken.

noot

Ervaren molvee vangen soms deze dieren, gewoon graven met een schop. Om dit te doen, moet je de ondergrondse bewoner vangen (het is duidelijk zichtbaar wanneer hij in de loop van het oppervlak beweegt), snel een bajonet achter hem steken en de aarde met het dier zelf abrupt op het grondoppervlak gooien.

Een mol op het aardoppervlak kan gemakkelijk met de hand worden gevangen. Tegelijkertijd, zelfs als je handschoenen hebt, is het beter om het dier bij de schoft, tussen het hoofd en de rug te nemen, zodat het niet kan ontwijken en bijten.

Ook kennen de mensen de barbaarse manier om mollen met haken te vangen. In dit geval wordt een vislijn met 2-3 haken in de loop gelegd (ofwel wordt een vist-stuk gebruikt), en het uiteinde ervan wordt naar het aardoppervlak gebracht en bevestigd aan een solide pin die in de grond is geplakt, of gewoon aan een solide stok die op de grond ligt.

Soms worden wormen op haken gezet (hoewel dit niet nodig is), en worden klokken bovendien aan de pen gehangen. De mol gaat voorbij en klampt zich vast aan de haak, die zijn huid doorboort en in zachte weefsels graaft. In een poging zichzelf te bevrijden, trekt het dier aan de vislijn, bellen de bellen en informeren de vanger over de vangst.

Afhankelijk van welk deel van het lichaam van het dier de haak schreeuwt, kan de mol ernstige verwondingen oplopen en dan langzaam sterven, omdat deze methode, opnieuw, verwijst naar onmenselijk en, je zou zelfs kunnen zeggen, sadistisch.

Een opmerking over onmenselijke manieren om van moedervlekken af te komen

Naast verschillende manieren om dieren levend te vangen, zijn er ook folkremedies voor de vernietiging van moedervlekken. Bijvoorbeeld, het leggen in de bewegingen van regenwormen gesneden in de helft of stukken vlees gekleurd in rattengif. De methode is inhumaan en bovendien niet effectief, want dankzij de scherpe geur herkent de mol de geur van gif vrij goed.

Soms wordt ook geadviseerd om de holen van moedervlekken te vullen met water uit een slang, of rookbommen erin te plaatsen - insectendodend of zwavel. De eerste methode is ook niet effectief, omdat veel molbewegingen zijn gevuld met willekeurige aardverschuivingen (het dier verwijdert ze constant) en het water zelf snel in de bodem wordt opgenomen en niet het hele systeem van bewegingen onder water zet.

De tweede methode is schadelijk voor de bodem en relatief ineffectief: bij gebruik sterven een groot aantal bodemmicro-organismen, insecten en regenwormen af, wat de tuin veel voordeel oplevert. Bovendien is rook zonder gedwongen injectie meestal niet in staat om een aanzienlijk deel van het ondergrondse doorgangssysteem te vullen.

De molshondmollen - teckels, vossen terriërs, yagdterriers helpen om mollen goed kwijt te raken. Voor hen is jagen op mollen hun favoriete tijdverdrijf en kunnen ze dieren uit de grond graven. Met zo'n jacht zal de hond echter veel gaten graven en er zal zelfs meer schade aan hebben dan aan de mol zelf.

Maar terug naar onze molshopen.

Nadat je een mol hebt gevangen, moet je deze naar een afstand van ten minste een kilometer van het zomerhuisje brengen en deze in een landing of in dik gras vrijgeven. Op zoek naar een handige plek, reist een volwassen dier bijna nooit een kilometer lang, maar blijft meestal waar het wordt vrijgelaten.

Mol moet binnen 8-12 uur na het vangen worden losgelaten.Het feit is dat dit dier vanwege het versnelde metabolisme niet lang kan verhongeren, en meestal binnen 24 uur nadat het in de levende val is gestorven, sterft het.

Dus stel dat we de moedervlekken op de site zouden kunnen verwijderen. Als er echter geen aanvullende maatregelen worden genomen, zullen zijn 'collega's' uit het aangrenzende deel snel het bevrijde gebied binnendringen. Daarom is de volgende stap om te voorkomen dat andere dieren op de site komen, en alternatieve manieren om moedervlekken weg te jagen kunnen hier mogelijk aan bijdragen. We zullen het over hen hebben ...

Folkremedies om moedervlekken weg te jagen

Misschien is het meteen vermeldenswaard dat de effectiviteit van folkmiddelen om mollen van de site af te schrikken niet absoluut is: ze werken om de andere tijd en soms blijken ze volledig nutteloos te zijn. Veste, echter, in sommige gevallen wordt de effectiviteit van bepaalde fondsen zeer goed uitgedrukt, en hiermee kunt u echt snel mollen in het land verwijderen.

Om te beginnen zullen we enkele veelgebruikte folkmethoden overwegen om mollen weg te jagen, gebaseerd op geluidseffecten:

Molafstoters gemaakt van plastic flessen of bierblikjes zijn de zogenaamde "draaitafels". In flessen (banken) worden de bladen uitgesneden en gebogen, en de resulterende soort windmolen wordt op de vastzittende metalen pen geïnstalleerd. In de wind draait de structuur, terwijl plastic of tin geluiden uitzenden die de dieren afschrikken. Dergelijke afstoters helpen echter niet altijd om mollen te verwijderen - ze helpen iemand om elk seizoen ongedierte van de site te verdrijven, en voor anderen graven dieren passages recht onder de pinnen;
Bies, waarvan de stelen direct in de bewegingen van dieren steken. Er wordt aangenomen dat moedervlekken worden weggejaagd door het gezoem van de stengel in de wind, wat echter twijfelachtig is;
Lege glazen flessen die onder een hoek van ongeveer 45 graden in de grond worden gebracht, zodat hun nek op een hoogte van 5-10 cm boven de grond uitsteekt. De wind, die in de fles blaast, stoot een gerommel uit dat van glas op de grond wordt overgebracht, en veel zomerbewoners geloven dat dit gerommel mollen schrikt. In de praktijk werkt de methode zelden;
Ze proberen soms ook mollen kwijt te raken met behulp van plastic flessen die eenvoudig over de site worden verspreid en hermetisch worden afgesloten met deksels. Er wordt aangenomen dat het knetteren dat wordt veroorzaakt tijdens flesvervorming als gevolg van temperatuurveranderingen gedurende de dag, mollen wegjaagt.

Het is ook handig om te lezen: Hoe zich te ontdoen van mollen in de tuin: effectieve hulpmiddelen en de nuances van hun toepassing

Je kunt proberen al deze folk "noise-makers" te gebruiken door met elkaar te combineren, maar er is geen garantie dat ze zullen werken. In ieder geval wordt het plaatsen van deze fondsen min of meer gelijkmatig verdeeld over de site, zodat de mol op elk moment het geluid van een repeller hoort.

Het is interessant

Natuurlijk gaf folklore ook aanleiding tot tal van nieuwsgierige middelen om mollen weg te jagen. Het is bijvoorbeeld aan te raden om overdag regelmatig luide muziek in het gebied aan te zetten, bij voorkeur zwaar (met een overwegend lage frequentie), wat de mollen zogenaamd niet kunnen verdragen. Het is aan de zomerbewoner (en zijn directe buren) om te beslissen hoe ze zich tot dergelijke methoden moeten verhouden.

Los daarvan is het de moeite waard om populaire folkremedies te overwegen die je soms toestaan om mollen uit hun zomerhuisje te drijven met behulp van een geur. Hiervoor worden de volgende methoden aanbevolen:

Liggend in de passages van het dier rotte vis en vlees, vodden doordrenkt met kerosine, benzine, terpentine of azijn. Iemand beveelt ten zeerste aan om hiervoor uitwerpselen van mensen of in het slechtste geval urine bij katten te gebruiken. Interessant is dat elk van dergelijke maatregelen mensen soms hielp om mol kwijt te raken, en meestal worden rotte viskoppen gebruikt met een positief effect. Er zijn echter ook veel gevallen waarin een dier geurende bewegingen isoleert en nieuwe intens begint te graven, en het resultaat is het tegenovergestelde van wat gewenst is - er verschijnen nog meer molshopen op de site;
Het leggen van een kleine open container met ammoniak samen met een knaller in de bewegingen.Tegelijkertijd wordt geadviseerd om de knaller vóór de explosie met een pan te bedekken om het effect te verbeteren, zodat de geur van ammoniak onder de druk die door de explosie wordt gecreëerd zich ver langs de bewegingen van het dier verspreidt. Hier moet met twee punten rekening worden gehouden: deze methode om mol te verwijderen is niet ver van veeteelt (ammoniak is een gifgas dat soms tijdens militaire operaties werd gebruikt) en bovendien is ammoniak te vluchtig en zal het snel verdwijnen uit ondergrondse tunnels;
Plaatsing van bonenplanten en hennep in de ondergrondse gangen. Er is een populaire mening dat de mol de geur van deze planten niet verdraagt. Deze veronderstelling wordt echter in de praktijk zelden bevestigd;
Hardmetaal leggen in de bewegingen. Bij interactie met het vocht van de aarde geeft carbide acetyleen gemengd met fosfine af. Fosfine heeft, zelfs in zeer lage concentraties, een specifieke onaangename geur, waarvan wordt verondersteld dat het mollen afstoot. Soms werkt deze methode echt.

Het is interessant

In pogingen om mollen uit de site te drijven, kunnen geuren ook niet zonder eigenaardigheden. Dus, zoals hierboven al is opgemerkt, is er een mening dat moedervlekken worden weggejaagd door de geur van urine. Als gevolg hiervan zijn er gevallen waarin mensen wekenlang urine verzamelden in een emmer van hun hele gezin, die ze vervolgens ijverig in bewegingen gieten ...

Verstandige zomerbewoners moeten er rekening mee houden dat de mol een dier is dat niet gevoelig is voor langeafstandsbewegingen. Plus, je versnelt niet speciaal ondergronds, en andere mollen leven op de grenzen van zijn grondgebied, die helemaal niet enthousiast zijn om een vluchteling uit urine of harde rots op hun plaats te ontmoeten (wanneer ze elkaar ontmoeten, kunnen mollen elkaar ernstig verminken en doden - dit zijn enkele dieren angstvallig hun bezittingen bewaken).

Daarom moet de mol een zeer goede reden hebben om het bewoonbare gebied echt te verlaten. Uitwerpselen, het ritselen van riet of rotte vis in zijn bewegingen zijn verre van altijd in staat om het dier op zo'n reis te verplaatsen.

Over geuren gesproken, misschien is het ook de moeite waard om te herinneren aan de teelt langs de grenzen van een perceel knoflook, uien, kappertjesmelk, goudsbloemen, imperiaal hazelhoen en zwarte bonen. Er zijn aanwijzingen dat moedervlekken worden weggejaagd door de geur van de ondergrondse delen van deze planten. Het effect wordt echter niet altijd waargenomen.

Dus het is vooral niet de moeite waard om te vertrouwen op schrikken folk remedies, hoewel het heel goed mogelijk is om te testen. Een effectievere aanpak is om zo snel mogelijk een hek op te zetten. In plaats daarvan, begraaf het in de grond ...

De site beschermen tegen het binnendringen van dieren

Er zijn twee echt zeer betrouwbare manieren om het binnendringen van moedervlekken in het zomerhuisje te voorkomen:

Rond de hele omtrek van de site wordt een metalen gaas met een gaas van 1-2 cm, niet meer dan (of een sterk plastic gaas) begraven in de grond op een diepte van 50-80 cm. Het is wenselijk dat de bovenkant 10-20 cm boven het aardoppervlak uitsteekt Dit is een onoverkomelijke barrière voor de mol. Theoretisch kan hij een beweging onder dit rooster graven, maar doet het bijna nooit;
Of, een tape-fundering met een diepte van 50-60 cm wordt gemaakt langs de hele grens van het terrein in de grond. Feit: in mollen volledig omringd door een hek met een dergelijke fundering verschijnen nooit moedervlekken.

Het is duidelijk dat dergelijk werk erg tijdrovend en duur is, maar in het algemeen worden ze meestal niet alleen uitgevoerd om moedervlekken te bestrijden, maar ook om de site te verbeteren (om een hek te installeren, overstromingen of bodembewegingen te voorkomen). Daarom, als er een mogelijkheid is om dit te doen, moet je het doen: wanneer de buren huilen over het feit dat hun hele gebied is bezaaid met moedervlekken, vergeet je al hoe de sporen van de vitale activiteit van deze dieren eruit zien.

Is het de moeite waard om de site in de winter te beschermen?

In de winter overwintert de mol niet en wordt hij slechts iets minder actief dan in de zomer, maar als geheel graaft hij veel nieuwe bewegingen vanwege gebrek aan voedsel. Dit betekent dat het dier met enige waarschijnlijkheid de site in deze tijd van het jaar kan binnendringen. Daarom, als in de zomer en in de herfst een of ander volksmiddel van afstoten echt goed werkte, dan moeten ze in de winter ook in het huisje worden achtergelaten en, indien nodig, regelmatig worden bijgewerkt.

Bovendien is het in de winter in de tuin van de mol het gemakkelijkst te vangen met een schop of live-trap.

Zoals je kunt zien, is het heel goed mogelijk om mol in een zomerhuisje te verwijderen, en hiervoor is het niet nodig om dieren te doden. Natuurlijk zal een dergelijke strijd een bepaalde hoeveelheid tijd en moeite vergen, maar als het werk correct wordt uitgevoerd, zal het ongedierte voor altijd met een zuiver geweten kunnen verwijderen.

Als je je eigen ervaring hebt met het bestrijden van moedervlekken in een landhuis of tuin, zorg dan dat je een beoordeling achterlaat op deze pagina - misschien helpt iemand hem de juiste beslissing te nemen bij het kiezen van een of andere remedie.