Gebruik van een mopkop om mollen in het gebied te beheersen

De molkoppijp is tegenwoordig een van de meest effectieve middelen om mollen in tuinen, bloembedden en tuinen van bijna elke grootte te bestrijden. Liefhebbers van het verspreiden van gif, het vangen van mollen op vishaken of zelfs het hakken van dieren met een schop kunnen hier ruzie over maken, maar in dit geval raden we aan om eerst de voordelen van molvallen nader te leren kennen.

Let op de meest voor de hand liggende voordelen van een dergelijke val:

De efficiëntie van de mollenvangerpijp is ongeveer hetzelfde als die van verschillende soorten vallen, wurggrepen, vallen met vishaken en andere "levend-vissende" apparaten met dodelijke of verlammende werking. Zoals de praktijk laat zien, kunt u met een eenvoudig, schijnbaar stuk pijp snel alle mollen in het gebied vangen, zelfs als het gebied niet het kleinste is;
Belangrijk is dat de molkoppijp behoort tot het humane strijdmiddel, waardoor het niet mogelijk is om mollen te doden, maar om ze levend te vangen, ze uit de site te halen en ze vrij te laten;
De tool werkt automatisch en kan meerdere mollen tegelijk vangen. De eigenaar van de site hoeft alleen de molvanger correct in te stellen, de gevangen dieren regelmatig te controleren en weg te halen uit zijn tuin (we zullen iets lager praten over hoe ver weg te nemen, zodat de dieren niet terugkomen);
De molkop van de buis is zeer betrouwbaar en duurzaam, het is heel moeilijk om te breken, zelfs bij niet erg zorgvuldige behandeling.

De onderstaande foto toont een voorbeeld van een zelfgemaakte molshoop van een pijp:

Een ander voordeel van een dergelijke val is de relatief lage prijs. In online winkels bijvoorbeeld, kost zelfs de meest geavanceerde opvouwbare molkoppijp ongeveer 400 roebel, en een eenvoudigere pijp uit één stuk kan worden gekocht voor een prijs van ongeveer 200 roebel.

noot

De niet voor de hand liggende voordelen van een moederkopbuis zullen pas duidelijk worden bij voldoende ervaring met het gebruik van alternatieve middelen. Veel mensen proberen bijvoorbeeld mollen weg te jagen met rotte haringkoppen die in hun doorgangen worden geduwd, maar de rotte geur van vis zal je verblijf in het huisje waarschijnlijk niet opvrolijken ... Andere kameraden handelen nog verfijnder door menselijke uitwerpselen in de nerts van de dieren te graven - misschien kun je hier zonder opmerkingen. Iemand overspoelt de mollen met water uit een slang en verandert hun tuin in een moeras. Sommigen gieten molhopen met kerosine of terpentine, duwen carbide in de bewegingen, blazen vuurwerk erin op, stoppen rookbommen en doen veel meer, vaak zonder te vermoeden dat een gewone molvanger uit een pijp, zelfs met de hand gemaakt, vele malen kan zijn effectiever dan alle bovengenoemde methoden samen.

We zullen in meer detail praten over hoe je met je eigen handen hieronder een molkop van een pijp kunt maken - het is echt niet moeilijk (er worden tekeningen en instructies gegeven over hoe een dergelijke onderneming te implementeren).

Maar laten we eerst eens kijken naar het werkingsprincipe van de val om beter te begrijpen welke nuances u moet overwegen bij het vervaardigen en gebruiken.

Het apparaat en het werkingsprincipe van de molkop in de vorm van een pijp

De essentie van het werk van de mol-hoofdpijp is dat de mol heel gemakkelijk, praktisch zonder inspanning, erin kan klimmen, maar niet meer in staat is eruit te komen. Dit effect wordt geleverd door het speciale apparaat van de deur, dat alleen in de pasmodus werkt "bij de ingang".

Het onderstaande diagram laat zien dat de molvaldeur een lengte heeft die iets groter is dan de diameter van de pijp, en daarom in een licht hellende positie staat, aanliggend tegen de bodem van de val:

Als gevolg hiervan is het onmogelijk om een dergelijke deur van binnenuit te openen, gewoon duwen, wat de mol probeert te doen.De enige manier om de mol-valdeur te openen, is door deze van buitenaf op te tillen:

Een belangrijk punt (in het geval dat u besluit om het apparaat zelf te maken): de deuren moeten zich aan beide uiteinden van de pijp bevinden, omdat van tevoren niet bekend is aan welke kant van de ondergrondse doorgang het dier zal worden gevangen. Bovendien moet de lengte van de buis niet te klein zijn - dit is noodzakelijk zodat er, indien nodig, meerdere moedervlekken tegelijk in passen. Een correct gemaakte molvanger kan tot 5 of meer dieren in één installatie vangen (in dit geval worden meestal niet alleen mollen, maar ook muizen, spitsmuizen, veldmuizen en andere dieren gevonden).

Een belangrijk voordeel van een industrieel vervaardigde mol-kopbuis is de mogelijkheid om deze te demonteren: een dergelijke molkop bestaat uit twee delen van dezelfde lengte, die met elkaar zijn verbonden en zijn vergrendeld met een speciaal slot. Dit is erg handig wanneer het gevangen dier naar believen wordt losgelaten: het slot gaat open, de twee delen van de pijp worden losgekoppeld en de mol wordt voorzichtig op de grond geschud.

Als de molvanger uit een hele pijp bestaat, moet u de deur niet openen met uw vinger (althans zonder een handschoen) om het dier eruit te verwijderen, omdat het risico bestaat dat de mol (of een andere plaag die erin zit) u zal bijten. De onderstaande foto laat duidelijk zien dat de tanden van de mol scherp genoeg zijn om een ongelukkige tuinman een onaangenaam bijtgevoel te geven:

Hoewel het lijkt alsof de hele buis enigszins betrouwbaarder is in vergelijking met het opvouwbare ontwerp (omdat er geen slot is dat kan breken), is er in de praktijk in dit opzicht niet veel verschil, omdat het slot wordt verbroken - Het is nog steeds nodig om het te proberen. Dus is het enige significante voordeel van een val uit één stuk ongeveer de helft van de prijs.

Het is ook handig om te lezen: Waar moedervlekken bang voor zijn: methoden om ze af te weren met carbide, rook en andere middelen

Je kunt zien hoe de mol-buis-buis werkt en hoe de mol erin komt, in de video aan het einde van dit artikel.

Hoe je zo'n val instelt om een mol nauwkeurig te vangen

De molbuis wordt in de open molbaan geïnstalleerd. Het is raadzaam om het met een kleine lepel uit te graven, omdat de mol voorzichtig niet in de ruw uitgegraven schoppen gaat, wat betekent dat hij niet in de val valt.

Het is niet genoeg om de molkat zelf in te stellen, het is ook noodzakelijk om een cursus te kiezen die geschikt is voor installatie. Optimaal hiervoor is een goed zichtbare, dicht bij de oppervlaktetunnel tussen twee nieuwe emissies van land. De buis mag niet dicht bij de molhopen zelf worden geplaatst, omdat de mol dergelijke uitgangen niet altijd herhaaldelijk naar het oppervlak gebruikt. Maar hij inspecteert de bewegingen zelf, en daarom zal hij zeker een pijp tegenkomen.

We zetten dus een mole-pipe-pijp: om te beginnen wordt het "plafond" verwijderd uit de gevonden ondergrondse doorgang, die vaak iets boven het aardoppervlak uitsteekt in de vorm van een verlengde rol. Dan zetten de wanden een beetje uit en gaat de bodem van de loop dieper zodat de buis precies op de voorbereide plaats komt en zijn as ongeveer samenvalt met de rijrichting. Deurscharnieren moeten bovenaan zitten.

Voordat je de buis binnengaat, is het erg handig om een kleine hoop aarde te gieten om voor de mol het uiterlijk van de bodem op de bodem van de tunnel te creëren. In dit geval begint hij instinctief de grond te harken en op een hectische manier vooruit te duwen, zonder aandacht te schenken aan de kleine verdachte fouten die altijd aanwezig zijn bij het installeren van de val (vreemde geur, ongebruikelijke schade aan de wanden van de doorgang, een vreemd obstakel in de vorm van een deur, enz.)

Na installatie in de uitgegraven doorgang is het noodzakelijk om de pijp te bedekken met een brede plank, een houten schild of een dicht groot stuk stof van bovenaf, zodat zonlicht hier niet komt, omdat het de mol kan afschrikken. Je kunt de val afdekken met gras, als deze dicht genoeg is.

De molval moet minstens twee keer per dag worden gecontroleerd, en bij voorkeur 3-4 keer.Het feit is dat vanwege de versnelde stofwisseling de mol niet langer dan 24 uur zonder voedsel kan en sterft tijdens een langere hongerstaking. Daarom moet je het dier zo snel mogelijk na de vangst uit de molvanger halen en vrij laten.

Het kan handig zijn om verschillende aardwormen in stukjes in een molbuis te plaatsen voordat je deze installeert. Hun geur is aantrekkelijk voor moedervlekken en bovendien zorgt een dergelijke toevoer van voedsel er niet voor dat de moedervlek te snel sterft van honger.

noot

De opvouwbare molkopbuis heeft handige groeven waardoor te zien is of de mol erin is gekomen of niet. Het dier steekt, wanneer het binnen is, voortdurend zijn neus uit deze groeven en het is onmiddellijk zichtbaar. Het controleren van de hele pijp is veel moeilijker - je moet ernaar luisteren, je oor tegen de muur drukken, of zelfs eruit trekken en in de deur kijken die opengaat.

Hoe maak je zelf een molbuis?

Met je eigen handen wordt een molval gemaakt van een stuk plastic of metalen buis met een diameter van 9-12 cm en een lengte van 40-50 cm. Twee gaten worden gemaakt langs de randen, waarop de deuren scharnieren.

Hieronder is een tekening van zo'n molkop:

Het is raadzaam om de aangegeven afmetingen in acht te nemen, omdat een groot individu niet in een te smalle pijp zal kruipen, een korte pijp niet meerdere dieren tegelijk kan herbergen, en te breed is onhandig tijdens installatie, omdat het niet overeenkomt met de gemiddelde diameter van de mol.

Twee ovale deuren worden gesneden uit een aluminiumplaat of uit de bodem van blikken. De hoofdas moet iets groter zijn dan de binnendiameter van de buis, de kleinere as moet iets kleiner zijn;
Bovenaan, in het smalle gedeelte van elke deur, worden twee gaten geboord;
Scharnieren van draad worden in de gaten gestoken, de deur wordt in de pijp geplaatst onder een hoek van het onderste deel naar binnen, de lus wordt op het gat in de pijp geplaatst;
Hetzelfde wordt herhaald met de tweede deur.

Er is ook een optie waarbij geen lussen worden gebruikt, maar een spijker dwars in de bovenkant van de pijp. De deur wordt eraan opgehangen vanwege een speciale bocht, die wordt uitgevoerd na het snijden van de deur, bijvoorbeeld met een tang.

De volgende tekening toont een tweede uitvoering van een deur:

In beide gevallen is het handig om meerdere gaten met een diameter van ongeveer 1,5 cm in het bovenste deel van de pijp te maken - hierdoor kunt u de val eenmaal instellen en niet constant voor inspectie verwijderen - de gevangen mol is zichtbaar door de gaten.

Ook erg populair is de versie van de molkoppijp gemaakt van plastic flessen. In dit geval worden geen deuren gebruikt, maar twee halzen van andere flessen. Ze maken 10-12 longitudinale sneden, waarbij ze vooraf het massieve deel afsnijden, waarop het deksel is gewikkeld. De resulterende "bloembladen" werken in de deurmodus, die slechts één richting toestaat - de mol komt erin, duwt hem gewoon met zijn lichaam en kan ze niet uit elkaar duwen om eruit te komen.

Het is ook handig om te lezen: Hoe maak je een molval uit plastic flessen met je eigen handen

Hieronder is een schematische illustratie van zo'n molkoppijp gemaakt van drie plastic flessen:

De effectiviteit van vallen van al deze typen is ongeveer hetzelfde, indien correct geïnstalleerd.

Wat te doen met een mol na vangst?

De gevangen mol moet ongeveer 1-1,5 km van de site worden toegeschreven en worden vrijgegeven - in dit geval zal het dier zeker niet terugkomen. Het heeft de voorkeur om de mol in het dikke gras, aanplant, struikgewas of bos te laten, waar hij snel kan graven en niet door een roofdier kan worden gevangen.

Als de val na de vangst onmiddellijk weer moet worden geïnstalleerd, kan het gevangen dier tijdelijk in een emmer worden uitgeschud.

Alle manipulaties met gevangen mollen, maar ook muizen, ratten, spitsmuizen, veldmuizen, blinden en andere dieren, die vaak ook in de molvanger vallen, moeten in strakke constructiehandschoenen worden uitgevoerd. Zoals hierboven vermeld, heeft de mol zeer scherpe tanden en in zeldzame gevallen kan het een drager zijn van ziekten die gevaarlijk zijn voor de mens, dus beten moeten op elke manier worden vermeden.

In het ideale geval is het helemaal niet nodig om het gevangen dier aan te raken, het schudt eenvoudig uit de pijp. Als het nodig is om het met zijn hand te nemen, grijpt hij ofwel de staart of het nekvel.

Het is belangrijk om te begrijpen dat als u geen aanvullende maatregelen biedt om de site tegen moedervlekken te beschermen, de dieren het in de meeste gevallen periodiek opnieuw zullen binnendringen en ze bijna elk jaar moeten worden gevangen. Een zeer effectieve (zij het dure) manier om de site tegen mollen te beschermen, is bijvoorbeeld om in de grond te graven rond de omtrek van het gedeelte van fijn gaas tot een diepte van 70-80 cm en een hoogte boven het grondniveau van ongeveer 20 cm - dit voorkomt dat nieuwe mollen het grondgebied binnenkomen.

Waar kan ik een kopkop kopen en hoeveel kost het?

De molbuisbuis van vandaag kan eenvoudig worden gekocht in online winkels. Veel bijzonder ondernemende burgers hebben de productie van hun eigen handen op semi-industriële schaal onder de knie, en tegenwoordig zijn er geïmporteerde kwaliteitsvallen van 400-500 roebel per stuk, opvouwbaar en erg handig, evenals handwerkproducten, enigszins onhandig en niet zo aangenaam om te hanteren. maar bijna de helft waard.

In steden ver van Moskou leveren sommige online winkels dergelijke apparaten per post of transportbedrijf.

Voor een site met een oppervlakte van maximaal 10 hectare is het voldoende om één molvangpijp te kopen. Met de juiste aanpak komen alle "lokale" moedervlekken er vrij snel in, en in een paar dagen kun je alle ongedierte in het gebied vangen (zonder te vergeten dat nieuwe moedervlekken ze na enige tijd kunnen vervangen).

Andere molvallen, hun voor- en nadelen

Niet minder dan vee in de vorm van een pijp, iets minder handige methoden om mollen te vangen: in emmers, diepe potten, glazen potten of brede plastic flessen met een gesneden hals. Ze zijn begraven in de opening van de mol, de randen zijn bedekt met een rol van geramde aarde en de geopende doorgang is bedekt met planken van bovenaf zodat er geen zonlicht in komt.

Terwijl hij langs de weg beweegt, valt de mol gewoon in zo'n slinkse "hole" en kan er niet uitkomen. Bij het controleren van het dier wordt het met een gehandschoende hand uitgenomen en weggedragen van de site. Deze methode is ook vrij effectief, hoewel tijdrovend om te implementeren dan het gebruik van een goede molbuis.

Helaas worden mollen ook vaak gedood met speciale vallen (crush, zelfpijlen, strikken ...) Hun ontwerpen zijn divers, maar hun belangrijkste nadeel is precies de inhumane vernietiging van dieren die zich alleen schuldig maken aan menselijke buren in het gebied.

Maar verschillende methoden om mollen weg te jagen zijn meestal minder effectief dan vallen. Velen van hen werken niet altijd (bijvoorbeeld lawaai, evenals rotte vis, parfum, ammoniak, carbide), anderen zijn schadelijk voor de bodem en haar bewoners (kerosine, benzine in de holen gieten, Alfos-tabletten in slaap vallen, uitroken met insectendodende en zwavelblokken). En de effectiviteit van andere methoden is vanaf het begin volledig twijfelachtig: riet in de grond steken, ontlasting begraven in ondergrondse doorgangen, enz.

In sommige gevallen worden goede molafweermiddelen gegeven door speciale molafweermiddelen (verre van alle modellen op de markt). Lees echter meer over repellers in andere artikelen op onze website. En vergeet daarvoor niet om een recensie achter te laten over uw persoonlijke ervaring met het gebruik van een molkoppijp, als u een dergelijke ervaring hebt (om een reactie achter te laten, schrijft u deze gewoon in het opmerkingenveld onderaan deze pagina).