Największe szczury na świecie: zdjęcia wielkich przedstawicieli

Następnie dowiesz się:

• Który szczur jest oficjalnie uznany za największego na świecie i jak wygląda;
• Do jakiej wielkości mogą rosnąć szczury miejskie i czy są wśród nich ogromne potwory;
• Czy istnieją gigantyczne zmutowane szczury kanalizacyjne i czy mogą atakować ludzi?
• Jak duże mogą być szczury domowe (ozdobne) i co warto wiedzieć o tych przedstawicielach, którzy ważą około pół kilograma;
• Jakie zwierzęta są czasem mylone z gigantycznymi szczurami ...

Fabuły o gigantycznych zmutowanych szczurach z pewnością zajmują pierwsze miejsca wśród popularnych legend miejskiego horroru, a różne dzieła sztuki aktywnie wykorzystują takie obrazy. Rzeczywiście, nerwy mogą łaskotać czytelnika tylko myślą, że gdzieś w zbieraczu ścieków wędrują ogromne szczury z czerwonymi oczami i żółtymi zębami, zawsze głodne, przebiegłe, prędzej czy później mogą wyjść z klasztoru kanalizacyjnego i poszukać ofiary.

A kiedy ta sama osoba dowiaduje się, że największego szczura na świecie można porównać do wielkości psa, staje się jeszcze silniejszy w swoich lękach.

Rzeczywiście, największy szczur znany nauce może uchodzić za potwora, który zstąpił ze stron horroru trzeciego stopnia. Ale ... tylko na zewnątrz. Faktem jest, że tacy giganci ze świata szczurów nie stanowią realnego zagrożenia dla ludzi, ponieważ ich charakter jest dość spokojny.

 

Który szczur jest oficjalnie uważany za największy na świecie?

Poniższe zdjęcie pokazuje największego szczura na świecie:

Nazywa się go wełnianym szczurem Bosavi, chociaż nazwa jest tymczasowa i obecnie nie jest zatwierdzona jako naukowa.

Zwierzę na zdjęciu (język nie zmieni go w bestię) ma długość ciała od czubka nosa do podstawy ogona 82 cm i waży około 1,5 kg. Na zewnątrz jest to typowy szczur, nawet kolor futra, a „wyraz” kufy jest taki sam jak jej krewnych z piwnic miasta. Niemniej jednak pod względem gabarytów i wagi wełnisty szczur Bosavi jest co najmniej trzykrotnie większy od swoich największych miastowych odpowiedników.

Szczury Bosawi zupełnie nie są agresywne w stosunku do ludzi i nie boją się go: dzikie zwierzę można pogłaskać, szczur nie ucieknie i nie będzie próbował ugryźć. Przynajmniej żaden zoolog nie został ranny podczas inspekcji, ważenia i pomiaru tych gryzoni w ich naturalnym środowisku. Takie spokojne podejście do ludzi wiąże się z oddaleniem siedliska wełnistego szczura: do tej pory przedstawicieli gatunku znaleziono tylko w kraterze całkowicie odciętym od cywilizacji, wygasłym i porośniętym lasem deszczowym, wulkanu Bosavi w Papui Nowej Gwinei. Nie spotykając tutaj ludzi, szczury nie wiedzą, że muszą się bać.

Uwaga

Na końcu artykułu możesz obejrzeć film z wyprawy BBC, podczas którego odkryto te gigantyczne gryzonie. Pokazuje, że dziki szczur otoczony zoologami wcale się nie martwi, nie wykazuje agresji wobec ludzi i angażuje się w swoje zwykłe czynności.

Nawiasem mówiąc, ta sama łatwowierność jest charakterystyczna dla innych mieszkańców krateru Bosavi. Na przykład dla nowego gatunku odkrytego tutaj kangura drzewnego. To zwierzę również spokojnie pozwala się pogłaskać.

Dziś szczurów Bosavi nie można znaleźć w żadnym innym miejscu na świecie i najprawdopodobniej, oprócz opuszczonego krateru wulkanu w Papui Nowej Gwinei, nigdzie indziej na świecie nie występują. Spotkanie takiej bestii na wysypisku śmieci gdzieś w Rosji lub w Europie na pewno nie zadziała. Tutaj możesz zwrócić uwagę tylko na szare lub czarne szczury zjedzone na śmieciach - nieodzownych towarzyszy naszej cywilizacji.

 

Jak duże są szczury ściekowe i czy wśród nich są gigantyczne mutanty?

W Rosji, obok mężczyzny, na strychach, w piwnicach i kanalizacji jego domów, osiadają dwa rodzaje szczurów - szary (pasyuk) i czarny. Są do siebie podobni, ale szary jest większy: długość ciała dorosłych tego gatunku może osiągnąć 25 cm (bez długości ogona), a waga - 400 gramów. Jednak nawet do wielkości kota szare szczury zwykle nie rosną.

Na poniższym zdjęciu - szary szczur:

A tu jest czarny:

Czarne szczury są mniejsze niż szare: największe osobniki tego gatunku osiągają długość 22 cm od czubka nosa do podstawy ogona, a ich waga rzadko osiąga 300 gramów.

Pasuk, większy, jest właśnie bardzo drenującym („kanalizacyjnym”) szczurem, który chętnie zapełnia kolektory, wilgotne piwnice i podłogi piwnic. Czarny szczur woli osiedlać się w suchych pomieszczeniach i na strychach. Inne gatunki szczurów nigdy nie zostały znalezione w rosyjskiej miejskiej dżungli, a opowieści o tym, że ogromne szczury wielkości psa mieszkają w moskiewskim metrze, to tylko plotki, które nie zostały jeszcze potwierdzone (porozmawiamy jednak o wielkich „zmutowanych szczurach” poniżej )

W każdym razie największym szczurem w Rosji jest ten sam pasuk. Faktem jest, że wszyscy przedstawiciele rodzaju szczurów są ciepłolubni, w klimacie umiarkowanym lub zimnym mogą żyć tylko obok ludzi. Na wolności na południu naszego kraju żyją tylko czarne szczury, mniej szare, a większe gatunki są znane tylko z regionów tropikalnych. Oznacza to, że nawet na syberyjskiej dziczy lub na niekończących się stepach południowej Rosji nie znaleziono wielkich szczurów.

 

Więcej o wielkich zmutowanych szczurach

Niemniej jednak historie gigantycznych zmutowanych szczurów w moskiewskim metrze lub w opuszczonych bunkrach wojskowych pozostają zaskakująco wytrwałe. Ich fenomen jest łatwy do wyjaśnienia: ludzie nie chcą znosić nudy codziennego życia i są gotowi wierzyć w prawie każde niezwykłe i niewytłumaczalne zjawisko, nawet jeśli są przerażające. W końcu te „horrory” dają nadzieję, że świat dookoła nie jest tak przyziemny i nudny, jak się wydaje przez większość czasu, i na pewno ma miejsce na niektóre zagadki - w tym na zmutowane szczury.

Mówiąc najprościej, ludzie chcą wierzyć w istnienie szczurów-potworów, a pisarze science fiction, reżyserzy horrorów i ludzie plotek po prostu wykorzystują te obawy na swoją korzyść. W rezultacie stale pojawia się coraz więcej nowych wersji „faktów” i „relacji naocznych świadków”, a stare są wielokrotnie zmieniane i przekształcane w coraz więcej nowych opcji, czasem zupełnie niepodobnych do oryginałów.

Na przykład historie rzekomo opowiadane przez kierowców moskiewskiego metra są bardzo znane. Według nich, w najdalszych odcinkach tuneli, ogromne szczury wielkości psa od czasu do czasu dostają się do reflektorów pociągów i ścieżek krzyżowych. Większość z tych opowieści jest pełna mrożących krew w żyłach szczegółów: w krótkim momencie, gdy promień światła wyrywa szczura z ciemności tunelu, zwierzę udaje się spojrzeć na kierowcę złymi zielonymi (w innych wersjach, czerwonymi) oczami, a potem nagle pojawiają się wiadomości, że zwierzęta te ani jedna trucizna nie działa. Nie wiadomo, który z kierowców próbował zatruć tych mutantów (podobnie jak nazwiska tych, którzy faktycznie widzieli te zwierzęta, nie są znane), ale większość gawędziarzy uważa za swój obowiązek wspomnieć o takiej odporności.

Popularna jest także rzekomo prawdziwa historia, która przytrafiła się grupie moskiewskich kopaczy (specjalistów badających jaskinie i sztuczne podziemne tunele). W kolekcjonerze pod zoo pięć dużych szczurów wielkości psa zaatakowało tę drużynę, a chłopaki przeżyli tylko rzucając łomom zwierzęta i odstraszając je w ten sposób.

Ta historia była kontynuowana. Mówią, że anonimowy klub zwany później klubem kopaczy, donosi, że w tajnych bunkrach jest wiele dużych szczurów do przechowywania odpadów radioaktywnych. Powszechnie wiadomo, że im więcej teorii tajności i spiskowości znajduje się w rowerze, tym większa jest popularność ...

Ponadto ludzie krążą historie o gigantycznych szczurach, wspinając się z włazów w pobliżu wysypisk i rozpraszając psy. Co więcej, historie te są niezwykle wytrwałe: pierwsze doniesienia o takich szczurach pojawiły się w 1989 r., A następnie ich liczba tylko wzrosła.

Warto zauważyć, że im mniej wiarygodna jest każda konkretna historia, tym łatwiej jest rozpowszechniać ją wśród ludzi. Wygląda na to, że szczegóły, które wydają się fantastyczne, czynią takie opowieści „gorącymi”: albo wielkie szczury tworzą złożone organizacje z dowódcami, pionierami i zamachowcami-samobójcami, albo celowo jedzą trucizny lub owijają drutem - takich szczegółów nie można policzyć.

Ktoś nawet próbuje wtrącić się w jedną kupę i pogłoski o zmutowanych szczurach i wieści o odkryciu wełnistych szczurów Bosavi. Rezultatem jest mieszanka niewyobrażalna dla specjalisty, który, jak mówią, naukowcy odkryli w moskiewskim metrze nowy typ gigantycznego szczura - indonezyjski. Dlaczego indonezyjski Tak, po prostu dlatego, że taka nazwa jest prostsza niż „wełnisty szczur Bosawi” lub „szczur z Papui Nowej Gwinei”.

Nie będziemy marnować czasu na odrzucanie takich spekulacji, ale tylko mówimy, że żadna z tych plotek nie ma faktycznych dowodów.

 

Pół kilograma domowych szczurów - rzeczywistość

Podobnie jak piwnice, dekoracyjne szczury domowe zwykle nie rosną do rozmiarów kotów i psów. Faktem jest, że takie zwierzęta domowe są zwykłymi szarymi szczurami, którym dzięki długiej selekcji udało się osiągnąć piękny kolor lub utrwalenie albinizmu w genotypie.

Ale hodowcy nie pracowali nad zwiększeniem wielkości udomowionych szczurów - po prostu nie było takiej potrzeby. Mimo to szczury nie są bydłem, nikt nie hoduje ich na mięso, a zatem nikt nie musi wydobywać z nich olbrzymów, takich jak ogromne króliki lub krowy.

W rezultacie w niewoli szczury rosną do mniej więcej tego samego rozmiaru, co w piwnicy lub dzikiej przyrodzie. Ale należy to rozpoznać: w komórkach, w warunkach braku aktywności fizycznej i obfitości pożywienia, wiele z nich zjada i rośnie tłuszcz. W rezultacie poszczególne przypadki zwierząt domowych czasami osiągają wagę 500 gramów lub więcej.

Nie ma jednak powodu, aby mówić, że są gigantami (pod względem genów). Ich maksymalny rozmiar jest taki sam jak u półdzikich krewnych, ale waga to tylko przyrost. To tylko „grubi mężczyźni”, tak samo jak indywidualni przedstawiciele rasy ludzkiej, ważący 300–350 kg, a wcale nie „olbrzymy”.

Dlatego pamiętajcie: zarówno białe szczury, jak i oryginalne „husky” lub nagie gryzonie w stanie dorosłym są w przybliżeniu tego samego rozmiaru i nie są bardzo duże. Znajdź i kup gdzieś ogromny szczur ważący kilogram nie działa.

Na zdjęciu - duży samiec biały szczur laboratoryjny:

Nawiasem mówiąc, szczury szkodniki w piwnicy lub kurniku mają normalne rozmiary dla swojego rodzaju, a do ich zwalczania stosuje się konwencjonalne środki. Dla nich pułapka na szczury to zaklęcie standardowych wymiarów „szczurów” lub pułapka na żywo zaprojektowana specjalnie dla szczurów. Nawet jeśli bardzo duży okaz wpadnie w pułapkę, będzie miał wystarczającą ilość zapasów, aby zabić lub zatrzymać ofiarę.

 

Inne duże gatunki szczurów

Ogólnie wełnisty szczur Bosavi jest jednym z największych szczurów z rodzaju Rattus, największym i praktycznie bezkonkurencyjnym. Zwierzęta o podobnych rozmiarach i podobnych do szczurów w rzeczywistości nie są szczurami, a odpowiadające im nazwy podano jedynie na podstawie zewnętrznego podobieństwa.

Na przykład tak zwane nezomyidy, rodzina gryzoni powszechnych w Afryce, są podobne do szczurów. Wśród nich jest szczur torbacz gambijski (jest to także torbacz olbrzymi), długość ciała poszczególnych przedstawicieli tego gatunku może dochodzić do 90 cm, ale ze względu na harmonię i ruchliwość ważą maksymalnie 1,2-1,4 kg.

Gigantyczny torbacz szczur pokazano poniżej na zdjęciu:

Gatunek ten znany jest przede wszystkim nie ze swoich rozmiarów, ale z służenia ludziom - dzięki delikatnemu zapachowi gambijskich szczurów torbaczy są one wykorzystywane do wyszukiwania i neutralizacji min. Przygotowanie i szkolenie jednego takiego „specjalisty od zwierząt” jest kilkakrotnie tańsze niż szkolenie psa saperki, przy tej samej wydajności pracy.

To jest interesujące

Afrykańskie szczury torbacze mają swoją nazwę na nieporęczne woreczki na policzkach. W tych torbach niosą jedzenie, podobnie jak chomiki. Te szczury nie należą do prawdziwych zwierząt torbaczy i nie mają torebek do noszenia potomstwa.

Inne przykłady dużych, ale nie prawdziwych szczurów to:

• Duży trzcinowy szczur. To zwierzę również mieszka w Afryce, ma bardzo gęstą budowę ciała, osiąga długość 61 cm, a poszczególne dorosłe samce mogą ważyć do 9 kg. Na poniższym zdjęciu możesz oszacować wielkość przedstawiciela tego gatunku:
• Wielki bambusowy szczur, bohater powtórzonych wiadomości internetowych, że „gigantyczny szczur został złapany w Chinach”. Żyje na MORZU, w tym w Chinach, osiąga długość 50 cm i wagę 4 kg. Zdjęcie poniżej jest ilustracją typowych „żółtych” wiadomości:

Jednak w rzeczywistości od szczurów zwierzęta te mają tylko imię. Z prawdziwymi szczurami, przedstawicielami rodzaju Rattus, są spokrewnieni w takim samym stopniu, jak pawiany są powiązane z ludźmi.

Równie niepoprawne jest porównywanie przedstawicieli tych gatunków z pasukami, jak na przykład nutrie - te ostatnie są również bardzo duże, należą do rodziny gryzoni i wyglądem przypominają szczury. Ale nikomu nie przychodzi do wiadomości, że, jak mówią, gigantyczny mutant szczur został złapany w Azerbejdżanie i potwierdzony fotografią rolnika z nutami wydobytymi na stosie.

Ponieważ jednak rozmawialiśmy o dużych krewnych szczurów, sprawiedliwie byłoby wspomnieć o największych gryzoniach na świecie. Co więcej, w takim czy innym stopniu zwierzęta te naprawdę wyglądają jak szare szkodniki w piwnicy ...

 

Zwierzęta podobne do dużych szczurów

Z dużym rozciągnięciem prawie każdy gryzoń można nazwać szczurem. Co więcej, cechy strukturalne większości przedstawicieli tej rodziny są podobne, a w wyglądzie wszystkich zgaduje coś „szczura”. Dlatego zwierzęta podobne do dużych szczurów mogą należeć do różnych gatunków.

Na przykład:

1. Kapibara jest największym gryzoniem na świecie. Na pierwszy rzut oka można go pomylić z krzyżem szczura, psa i dzika. Długość ciała dorosłej kapibary może wynosić 1,35 m, wysokość w kłębie - 60 cm, a waga - 65 kg (u niektórych osób - do 91 kg). Spójrz na zdjęcie i powiedz, że „szczur” jest w przebraniu tego stworzenia:
2. Bóbr jest drugim co do wielkości i najbardziej gryzoniem gryzoni na świecie, którego masa może osiągnąć 32 kg;
3. Nutria, osiągając długość 60 cm i wagę 12 kg. To zwierzę jest szczególnie podobne do dużego szczura z zębami w kolorze złota;
4. Marmot-baibak, osiągający długość 70 cm i pod koniec lata, przed hibernacją, idzie do 10 kg.

Co ciekawe, gigantyczny bóbr Castoroides ohioensis mieszkał w plejstocenie na terytorium Ameryki Północnej, którego długość ciała osiągnęła 2,75 m, a waga - 350 kg. Największy wymarły gryzoni Josephoartigasia monesi rzekomo ważył do 1,5 tony.

Uważa się również, że niektóre ssaki drapieżne są podobne do dużych szczurów, chociaż mają puszysty ogon. To podobieństwo jest często używane w różnych grach intelektualnych, czyli w mangustach. W rzeczywistości można znaleźć wspólne cechy zewnętrzne mangust i szczurów, ale prawie niemożliwe jest pomylenie tych zwierząt ze sobą.

Zdjęcie mangusty:

Zgadzam się, byłoby dziwnie wziąć go za szczura ...

 

Wielkie szczury afgańskie i pakistańskie są również legendą ...

Inna legenda, bardzo znana w przeszłości, ale dziś nieco zapomniana, związana jest z rzekomo dużymi szczurami z Afganistanu. Istota tej historii jest taka: w latach 1980-1990, w czasach promów, moda na egzotyczne jamniki o gładkich włosach stała się bardzo popularna w Rosji. I podobno u niektórych właścicieli psy te zachowywały się zupełnie nietypowo dla rasy.

Po inspekcji przeprowadzonej przez weterynarzy lub opiekunów psów okazało się, że czasami pod pozorem jamników specjalne, bardzo duże szczury afgańskie i pakistańskie były sprzedawane zamożnym nabywcom. Powiedzmy, że te gryzonie miały duże uszy, a ich rozmiar wyglądał jak mały pies. Ale główną intrygą tych opowieści było to, że takie zwierzaki miały nieprzewidywalny charakter i mogły nieoczekiwanie zaatakować własnych właścicieli.

W rzeczywistości ta historia jest niczym więcej niż miejskim mitem. Te same szczury żyją w Afganistanie i Pakistanie jak w Rosji, a nauka nie zna takiego gryzonia, który można pomylić z psem.

Być może główny wniosek, jaki można wyciągnąć z całej naszej historii: nie powinieneś bać się wielkich mutantów szczurów. Te gryzonie, które można znaleźć w pobliżu budynków ludzkich, zwykle nie osiągają dużych rozmiarów. Z pewnością nie zaatakują osoby w celu gryzienia lub porywania kawałka jego ciała.

Tak, szczury czasami gryzą ludzi, ale robią to bardzo rzadko, głównie w samoobronie. Rzeczywiście, duże szczury są rzadkie i bardzo spokojne, ich zobaczenie to prawdziwy sukces zoologa i prawie niemożliwe zadanie dla zwykłego mieszkańca miasta. Dlatego możesz spać spokojnie, gigantyczne szczury z kanału nie grożą nam.

 

Ciekawy film: kot przeciwko ogromnemu szczurowi - kto jest kim? ..

 

Giant Rat Hunt w Afryce