ไฝฤดูหนาวและไฮเบอร์เนตในฤดูหนาวอย่างไร

ถัดไปคุณจะได้เรียนรู้:

• ไฝตกสู่การจำศีลเหมือนสัตว์อื่น ๆ อีกมากมายหรือเป็นตำนาน
• ไฝสามารถจำศีลและสิ่งที่ช่วยให้พวกเขาอยู่รอดในฤดูหนาว;
• ไฝทำอาหารเป็นอาหารสำหรับฤดูหนาวและพวกมันยังคงขุดดินใต้หิมะเพื่อค้นหาอาหารใหม่หรือไม่
• มันคุ้มหรือไม่ที่จะต้องป้องกันไฝที่ไซต์ในช่วงฤดูหนาวหรือไม่สมเหตุสมผล

... และยังมีความแตกต่างที่น่าสนใจอื่น ๆ อีกมากมายเกี่ยวกับคุณสมบัติของไฝฤดูหนาว

ฤดูหนาวสำหรับตัวตุ่นนั้นเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมาก - ในฤดูหนาวสัตว์เหล่านี้ต้องระดมทรัพยากรทั้งหมดเพื่อให้สามารถอยู่รอดได้ดังนั้นพวกเขาจึงเตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาวอย่างระมัดระวัง อย่างไรก็ตามแม้จะมีสิ่งนี้ในบางปีหลายโมลก็พินาศไม่รอดชีวิตจนกว่าจะถึงฤดูใบไม้ผลิ

สำหรับชาวสวนและเจ้าของกระท่อมฤดูร้อนจำนวนมากคำถามว่าไฝไฮเบอร์เนตมีความสำคัญในทางปฏิบัติมากเพียงใดทำให้เราสามารถจัดระเบียบการปกป้องสวนหรือสวนพักผ่อนจากสัตว์เหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ - เราจะพูดถึงเรื่องนี้ด้วย

แต่สำหรับผู้เริ่มต้นเรามาดูกันว่าไฝหลับในช่วงฤดูหนาวหรือไม่หรือว่าจะขุดเคลื่อนไหวและกินต่อไปโดยไม่จำศีล?

 

โมลจำศีล?

ในฤดูหนาวไฝไม่จำศีล โดยทั่วไปแล้วตำนานที่ว่าโมลจำศีลในฤดูหนาวก่อตัวขึ้นด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้:

• ในฤดูหนาวพืชผลได้ถูกเก็บเกี่ยวไปแล้วและไม่มีทางที่จะเห็นหัวมันฝรั่งเสียหายจากอุ้งมือของตัวตุ่นหรือหัวบีทและแครอท ดังนั้นชาวสวนจึงไม่ต้องสาบานทุกวันอีกต่อไปเนื่องจากการตักเตียงและเชื่อว่าไฝ "จากการขาดอาหาร" สามารถเข้าสู่โหมดไฮเบอร์เนตได้เท่านั้นน่าแปลกใจว่าตำนานที่ไฝกินพืชผักและหญ้าเป็นเรื่องธรรมดามากแม้ว่าในความเป็นจริงสัตว์เหล่านี้เป็นผู้ล่า);
• ในฤดูหนาวภายใต้หิมะมักไม่มีสัญญาณของชีวิตตัวตุ่น (ตรงข้ามกับฤดูร้อนเมื่อกองที่ดินทั่วทั้งไซต์พูดถึงแรงงานที่ใช้งานโดยผู้ขุดใต้ดิน) เป็นผลให้ความประทับใจที่ทำให้เข้าใจผิดถูกสร้างขึ้นที่สัตว์เหล่านี้ไม่ได้ใช้งานเลยในช่วงฤดูหนาว ถ้าพวกเขาไม่กระตือรือร้นก็หมายความว่าพวกเขากำลังหลับ
• คนที่รู้ดีว่าตัวตุ่นกินหนอนและแมลงเป็นส่วนใหญ่แน่ใจว่าสัตว์ไม่สามารถหาอาหารได้เองในฤดูหนาวและดังนั้นวิธีเดียวที่จะทำให้จำศีลคือ ในขณะเดียวกันทุกอย่างนั้นไม่ง่ายนักและแม้แต่ในฤดูหนาวโมลก็ยังคงขุดค้นอย่างต่อเนื่องและกิน ...

ภาพด้านล่างแสดงอณูสดภายใต้หิมะ:

เป็นที่น่าสังเกตว่าในโมลเนื่องจากการเผาผลาญที่รวดเร็วมากพลังงานสำรองในร่างกายจะถูกบริโภคอย่างรวดเร็วและสัตว์เหล่านี้จะไม่สามารถอยู่รอดได้ในระยะเวลานานโดยไม่มีอาหาร

หมายเหตุ

ในฤดูร้อนโมลจะตายหากไม่พบอาหารภายใน 15-17 ชั่วโมง ในช่วงฤดูหนาวเมแทบอลิซึมของเขาจะช้าลงเล็กน้อยและในที่ที่มีไขมันสำรองสัตว์สามารถยืดได้ถึงหนึ่งวันครึ่ง แต่ไม่มีอีกต่อไป

โกศจำศีลเหมือนโมล - พวกมันยังเล็ก, โลภมากและถูกบังคับให้ยังคงทำงานตลอดทั้งปี

ผู้อ่านอยากรู้อยากเห็นอาจถามว่า: ทำไมยกตัวอย่างเช่นเม่นจำศีล แต่ไฝไม่ได้ แท้จริงแล้วเม่นก็เป็นสัตว์ที่กินแมลงด้วยเช่นกัน เพื่อให้เข้าใจสิ่งนี้คุณต้องคำนึงถึงความแตกต่างที่น่าสนใจของไลฟ์สไตล์ฤดูหนาวของตัวตุ่นซึ่งเราจะทำ ...

 

วิธีไฝฤดูหนาวและสิ่งที่มันทำในฤดูหนาว

ก่อนอื่นจำไว้ว่าตัวตุ่นนั้นเป็นสัตว์ที่มีวิถีชีวิตใต้ดิน ในฤดูร้อนบางครั้งเขาออกจากคุกใต้ดินผ่านอณู แต่ในช่วงฤดูหนาวแม้จะเดินไปที่พื้นผิวโลกเขามักจะอยู่ในหิมะ (ไม่ค่อยคลานออกมาจากใต้ - ดูตัวอย่างในภาพด้านล่าง)

ภายใต้ชั้นของหิมะและโลกแม้ในระดับที่ค่อนข้างตื้นมันจะอุ่นกว่าอย่างเห็นได้ชัดบนพื้นผิวที่เปิดโล่งของหิมะ ซึ่งหมายความว่าการสูญเสียความร้อนของผู้อยู่อาศัยใต้ดินจะน้อยกว่าสัตว์ที่อาศัยอยู่บนพื้นผิวโลก ยกตัวอย่างเช่นเม่นที่จะแช่แข็งอย่างไร้ความปราณีในฤดูหนาวในขณะที่ในทางเดินใต้ดินของตัวตุ่นอากาศอุ่นกว่าข้างนอก สิ่งนี้ช่วยได้มากในการอยู่รอดไฝแม้ในฤดูหนาวที่หนาวจัด

ไฝฤดูหนาวในพื้นที่เดียวกันกับฤดูร้อน เช่นเดียวกับในฤดูร้อนพวกเขาขุดหาทางเดินเป็นระยะเคลื่อนย้ายไปตามพวกเขาและใช้เวลาหลายวันในการค้นหาเหยื่อรวมถึงการรวบรวมเวิร์มเหล่านั้นที่ถูกทิ้งไว้ที่นี่เพื่อสำรองในวันที่มีมากมาย เช่นเดียวกับในช่วงฤดูร้อนหลังจากความอิ่มตัวสัตว์กลับไปยังหนึ่งในหลาย ๆ ห้องที่มันวางอยู่

บางครั้งในฤดูหนาวตัวตุ่นจะเคลื่อนไหวภายใต้หิมะบนพื้นผิวของดินผ่านทางใบไม้ นี่อาจเป็นเหตุผลเพราะมันอยู่ใต้ใบไม้ที่มีแมลงจำนวนมากและตัวอ่อนในฤดูหนาวซึ่งสัตว์สามารถได้รับจากฤดูหนาว

ตัวตุ่นขุดทางเดินในช่วงฤดูหนาวที่มีหิมะดังนั้นจึงสร้างช่องระบายอากาศสำหรับระบบอุโมงค์ใต้ดิน

ในฤดูหนาวโมลจะอยู่ที่ระดับความลึกเกือบเท่าในฤดูร้อน นี่เป็นเพราะลักษณะเฉพาะของการสร้างทางเดินด้วยตนเอง: ที่ระดับความลึกมากกว่าครึ่งเมตรพวกเขาไม่สามารถยกชั้นดินที่หนาแน่นเหนือตัวเองได้อีกต่อไปและแต่ละส่วนของดินที่ขุดขึ้นมาจะต้องถูกผลักกลับด้วยขาหลัง หากที่ระดับความลึกสูงสุดถึงครึ่งเมตรสัตว์ก็ยังสามารถทำงานไททานิกนี้ได้จากระดับความลึกที่สูงขึ้นมันเป็นปัญหาที่จะยกระดับโลกขึ้นมา เฉพาะในสถานที่ที่หายากเท่านั้นไฝจัดห้องของพวกเขาทำรังถึงความลึก 1 เมตร

จำนวนการเดินทางของตัวตุ่นในฤดูหนาวจะอยู่ที่ระดับความลึก 5-10 ซม. ใต้ผิวดิน ในความเป็นจริงตัวตุ่นยังจำศีลในระดับความลึกนี้ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่นี่และปีนขึ้นไปวันละหลายครั้งในส่วนที่ลึกกว่าของทางเดินสำหรับการนอนหลับและพักผ่อน

ในปีที่มีฤดูหนาวที่หนาวจัดและเต็มไปด้วยหิมะดินค้างที่ระดับความลึกนี้มันจะกลายเป็นเรื่องยากที่จะหาอาหารและการวางเส้นทางใหม่ต่อไปทำให้สัตว์เสีย ตัวตุ่นในฤดูหนาวมักตายจากการให้อาหารจำนวนมาก

หมายเหตุ

แต่น้ำค้างแข็งของตัวตุ่นนั้นไม่น่ากลัว ส่วนหนึ่งเนื่องจากขนอบอุ่นส่วนหนึ่งเกิดจากการขาดลมและอุณหภูมิลดลงในทางเดินใต้ดิน ศัตรูหลักของสัตว์ในช่วงฤดูหนาวคือความหิว

 

ไฝอาหารในฤดูหนาว

อาหารฤดูหนาวของตัวตุ่นโดยรวมนั้นแตกต่างกันเล็กน้อยจากฤดูร้อน: ส่วนแบ่งของสิงโตนั้นยังประกอบด้วยไส้เดือนจนถึงระดับที่น้อยกว่า - แมลงและตัวอ่อนซึ่งสามารถพบได้ภายใต้ใบไม้ร่วงในรากของพืชหรือในทางเดินของตัวเอง หากเมาส์ที่อ่อนแรงวิ่งเข้าไปในอุโมงค์ใต้ดินและกลายเป็นจุดตายผู้ล่าที่ไม่รู้จักพอก็สามารถกินได้เช่นกัน

โดยทั่วไปแหล่งอาหารในฤดูหนาวมีมากมายน้อยกว่าในฤดูร้อน - แมลงฤดูหนาวเกือบจะไม่มีการเคลื่อนไหวและเพื่อที่จะหาตัวตุ่นพวกเขาเองจะต้องวางทางเดินใหม่ ๆ ตลอดเวลาเสาะหาใบไม้ใต้หิมะและขยายพื้นที่การค้นหา

มันน่าสนใจ

ในฤดูร้อนกลิ่นของตัวตุ่นจะช่วยให้อาหารตัวตุ่น ไส้เดือนดินมีสารเคมีในเชิงบวกต่อกลิ่น "ละเอียดอ่อน" ของมัสค์ซึ่งอิ่มตัวด้วยการเคลื่อนไหวทั้งหมดของสัตว์นั่นคือพวกมันคลานไปมา เป็นผลให้เวิร์ม“ หลุดออก” ในการเคลื่อนไหวของตัวตุ่นและเขามักจะรวบรวมอาหารที่หาได้ง่ายซึ่งเข้าไปในปากของเขาอย่างแท้จริง

ตัวตุ่นยังทำการสำรองสำหรับฤดูหนาว เกือบ 100% ประกอบด้วยหนอนซึ่งสัตว์ที่มีการ "ผ่าตัด" กัดจะทำลายเส้นประสาทหรือกัดจากหัว (แม่นยำกว่าส่วนด้านหน้า) ความคิดที่ว่าถ้าไส้เดือนถูกตัดเป็นสองส่วนมันจะกลายเป็นสองส่วนที่ทำงานได้ไม่ถูกต้อง - เฉพาะส่วนด้านหน้าเท่านั้นที่สามารถฟื้นฟูและด้านหลังจะตายเสมอ

เวิร์มที่เตรียมไว้ในลักษณะนี้สามารถอยู่ตามทางเดินใต้ดินทั้งหมดได้และบางครั้งสัตว์ก็เก็บหุ้นไว้ในห้องพิเศษ

นักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาคุณค่าทางโภชนาการของโมลพบหนอนมากกว่า 500 ตัวในโพรงและทางเดินในพื้นที่อาหารของสัตว์หนึ่งตัว หุ้นเหล่านี้ถ้าพวกเขาไม่เลี้ยงเจ้าของดินแดนในฤดูหนาวอย่างน้อยพวกเขาก็จะเป็นผู้ช่วยที่สำคัญในความอดอยาก

โดยรวมแล้วเป็นเพียงความช่วยเหลือของกองหนุนดังกล่าวที่ไฝเตรียมความพร้อมสำหรับฤดูหนาวและพวกเขาจะไม่เก็บอาหารอื่น ๆ นอกจากนี้สัตว์สามารถจัดให้มีกล้องพิเศษเพื่อพักผ่อนในสถานที่ต่างๆ

ในฤดูหนาวอณูและหนูใช้การเคลื่อนไหวไฝอย่างแข็งขัน โดยปกติแล้วพวกมันสามารถหนีออกจากตัวตุ่นได้เอง แต่เมื่อถูกทำให้อ่อนแอลงบางครั้งก็เป็นอาหารสำหรับคนที่อยู่ใต้ดินในฤดูหนาว ยกตัวอย่างเช่นซากศพของคนตายจากความหิวโหยหนูก็ไม่ได้หายไป - ตัวตุ่นไม่ได้มีความพิถีพิถันเป็นพิเศษและไม่ชอบที่จะเลี้ยงบนซากศพที่เข้าถึงได้ง่าย

โดยทั่วไปในฤดูหนาวความต้องการอาหารตุ่นจะลดลงบ้าง ในเวลานี้เขาเคลื่อนไหวน้อยลงไม่แสดงกิจกรรมทางเพศไม่เลี้ยงลูกและเนื่องจากความแข็งของดินในระหว่างการแช่แข็งเขาจึงเคลื่อนไหวน้อยลงและใช้พลังงานน้อยลง และ biorhythms ในร่างกายของเขาทำงานเหมือนเครื่องจักรลดความต้องการอาหาร

 

เว็บไซต์ควรได้รับการปกป้องจากสัตว์เหล่านี้ในฤดูหนาวหรือไม่?

จากที่กล่าวมาข้างต้นจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าในสวนและในกระท่อมฤดูร้อนตัวตุ่นจะมีวิถีชีวิตแบบเดียวกันในช่วงฤดูหนาวเหมือนกับในฤดูร้อน - ยกเว้นสัตว์เลี้ยงแทบจะไม่สบตาเพราะกิจกรรมส่วนใหญ่ซ่อนหิมะไว้

อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าความเป็นอันตรายของสัตว์จะลดลงในเวลานี้สัตว์ยังคงเป็นแขกที่ไม่ต้องการ:

1. ในฤดูหนาวตัวตุ่นจะยังคงทำลายไส้เดือนดินที่มีประโยชน์ (ไม่เคลื่อนไหวและเคลื่อนไหวเป็นช่วงล่าง);
2. สัตว์ยังคงขุดอุโมงค์ใต้ดินแม้ว่าจะอยู่ในปริมาณที่น้อยลงและด้วยความเร็วที่ลดลง ในฤดูใบไม้ผลิกิจกรรมทั้งหมดที่ปกคลุมไปด้วยหิมะจะปรากฏขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อขุดสวน
3. เมื่อวางการเคลื่อนไหวใหม่ตัวตุ่นยังคงทำให้เสียการปลูกผักในฤดูหนาวในที่โล่ง - หัวหอม, กระเทียม, หัวบีท นอกจากนี้ยังทำร้ายเตียงดอกไม้และเตียงดอกไม้

นอกจากนี้ในฤดูหนาวโมลจากสถานที่ใกล้เคียงสามารถเข้าไปในสวนเพื่อค้นหาอาหาร และหากพวกเขาชอบที่นี่สัตว์ก็จะไม่ล้มเหลวในการอยู่อาศัยถาวร

หมายเหตุ

ในหลายพื้นที่ตัวตุ่นจะไม่ปรากฏในฤดูหนาว แต่ในช่วงครึ่งหลังของฤดูใบไม้ร่วง เจ้าของแปลงในเวลานี้มีเวลาเก็บเกี่ยวแล้วและไม่สังเกตว่าผู้ขุดที่กระตือรือร้นได้เริ่มควงใต้ดิน ในฤดูใบไม้ผลิเมื่อพวกเขาค้นพบทางเดินโมเลกุลหรือแม้กระทั่งเตียงที่เสียหายด้วยพืชฤดูหนาวหลายคนคิดว่าตัวตุ่นปรากฏขึ้นที่นี่ในช่วงฤดูหนาว - เพราะดูเหมือนว่าพวกมันจะไม่ปรากฏแม้แต่ในฤดูใบไม้ร่วง ...

เมื่อพิจารณาทั้งหมดนี้แล้วสารไล่ไฝ (ทั้งอุลตร้าโซนิคและแบบทำเอง) ควรทิ้งไว้ที่ไซต์สำหรับฤดูหนาว วิธีการป้องกันอื่น ๆ ก็ควรจะเก็บไว้ที่นี่: สนามเพลาะต่อต้านตุ่น, ตาข่ายจากโมล, แว่นตาล่าสัตว์

 

ไฝหลับหรือเปล่า?

เหมือนสัตว์อื่น ๆ ตัวตุ่นนอนหลับเพื่อฟื้นฟูพลัง มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่ไม่ได้อยู่ในโหมดที่บุคคลคุ้นเคยและบางครั้งอาจดูเหมือนว่าไฝไม่ได้นอนเลย

ไฝนอน 5-6 ครั้งต่อวันเป็นเวลา 60-90 นาที สำหรับการนอนหลับสัตว์มักจะย้ายจากทางเดินอาหารไปยังห้องทำรังที่มีอุปกรณ์ครบครันและมีฉนวนกันความร้อนดูแลเส้นผมของมันที่นี่

มันน่าสนใจ

ไฝ“ เข้านอน” ขดตัวเป็นลูกบอลเหมือนแมว ดังนั้นจะช่วยลดการสูญเสียความร้อนผ่านทางกระเพาะอาหารและขา

สัตว์ไม่มีตารางกิจกรรมประจำวันที่เข้มงวด ในความมืดมิดของเขามีอยู่ตลอดเวลาและเขาไม่สนใจว่าจะตามล่าและนอนหลับ - ตอนกลางคืนหรือตอนบ่ายดังนั้นสัตว์ที่มีความถี่เท่ากันนอนหลับกินอาหารและขุดดินในเวลาใดก็ได้ในแต่ละวัน

โดยทั่วไปในฤดูหนาวตัวตุ่นจะนอนหลับบ่อยขึ้นและนานกว่าในฤดูร้อน สิ่งนี้ช่วยให้เขาประหยัดพลังงานและกู้คืนได้ดีขึ้นระหว่างงานที่ใช้พลังงานมากในอุปกรณ์ของการเคลื่อนไหวใหม่ แต่ในเวลานี้สัตว์ไม่ได้หยุดพักนานกว่า 2-3 ชั่วโมง - ด้วยความตะกละของเขาในช่วงเวลานี้เขาจัดการเพื่อหิวมากและถูกบังคับให้วิ่งหนีไปที่อุโมงค์เพื่อหาอาหารอีกครั้ง

 

วิดีโอที่น่าสนใจพร้อมตัวอย่างว่าไฝค้นหาอาหารในหิมะในฤดูหนาวได้อย่างไร

 

วิธีที่มีประสิทธิภาพในการจัดการกับโมลในพื้นที่