Πώς να φτιάξετε μια παγίδα από πλαστικά μπουκάλια με τα χέρια σας

Στη συνέχεια θα μάθετε:

• Πώς να φτιάξετε ένα απλό και αποτελεσματικό παγιδευτή από πλαστικά μπουκάλια με τα χέρια σας, καθώς και την αρχή της κατασκευής.
• Πώς να εγκαταστήσετε σωστά μια τέτοια παγίδα στην περιοχή για να πιάσετε αξιόπιστα το παράσιτο?
• Πώς μπορείτε εύκολα να αυξήσετε την απόδοση μιας σπιτικό molehill από μια πλαστική φιάλη περίπου 2 φορές?
• Πρόσθετοι τρόποι για να πιάσετε ένα μύλο ζωντανό.
• Τι να κάνει με ένα mole μετά τη σύλληψή του και όπου είναι καλύτερο να το αφήσει έξω έτσι ώστε σίγουρα δεν επιστρέφει στον ιστότοπό σας?
• Και επίσης ποια άλλα μέσα για την προστασία από τα κιλά μπορούν να γίνουν ανεξάρτητα από τα συνηθισμένα πλαστικά μπουκάλια ...

Ακόμα κι αν έχετε ήδη βασανισθεί καλά με σκωληκοειδείς "θηριωδίες" στην περιοχή, τότε μην βιαστείτε να τις δηλητηριάσετε ή να τους τοποθετήσετε παγίδες - αυτό δεν είναι απλά ανθρώπινο. Είναι δυνατό να ασχοληθείτε με τα ζώα πολύ αποτελεσματικά με τη βοήθεια ειδικών παγίδων - δεν είναι δύσκολο να φτιάξετε ένα τέτοιο αλυσοπρίονο από πλαστικά μπουκάλια με δικά σας χέρια και δεδομένης της διαθεσιμότητας και του χαμηλού κόστους των υλικών για αυτό, μπορείτε να φτιάξετε και να εγκαταστήσετε ταυτόχρονα πολλές παγίδες στον τόπο, οι οποίες θα αυξήσουν σημαντικά τις πιθανότητες αλίευσης όλων των παρασίτων.

Ένα παγιδευμένο ποτήρι από πλαστικό μπουκάλι σάς επιτρέπει να πιάσετε τα ζώα ζωντανά και στη συνέχεια να τα βγάλετε έξω και να τα αφήσετε σε τέτοια απόσταση από την περιοχή που δεν μπορούν πλέον να επιστρέψουν. Αυτή η προσέγγιση θεωρείται η πιο πολιτισμένη και ανθρώπινη, γιατί τελικά ένα φυσιολογικό άτομο χωρίς σαδιστικές κλίσεις θα είναι πολύ πιο ήρεμο για να σώσει τη ζωή ενός ζώου που μόλις συνέβη στο χώρο του, αντί να απαγορεύει απαραιτήτως τη μοίρα με δηλητήριο, παγίδα ή φτυάρι, όπως γίνεται μερικές φορές άνθρωποι που δεν επιβαρύνονται με αγάπη για τα ζώα.

Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι παγίδες από πλαστικά μπουκάλια συμπληρώνονται ουσιαστικά με παγίδες άλλων τύπων που λειτουργούν σύμφωνα με άλλες αρχές. Για παράδειγμα, ένας μύλος μπορεί να πιαστεί σε ένα απλό πλαστικό μπουκάλι, τοποθετημένο στην πλευρά του από την πλευρά του, ή μπορείτε να το κάνετε με ένα ευρύ κουτάκι, κάδο ή σκεύος θάβονται κάτω από την πορεία. Η καλύτερη επιλογή είναι η κοινή χρήση τέτοιων παγίδων (θα μιλήσουμε λίγο αργότερα).

Αλλά πρώτα, ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο πώς να φτιάξουμε ένα αξιόπιστο συλλέκτη mole από ένα τυποποιημένο πλαστικό μπουκάλι, να πάρουμε ένα πραγματικά αποτελεσματικό εργαλείο κυνηγιού. Επιπλέον, θα δούμε πώς να εγκαταστήσετε σωστά τέτοιες παγίδες στον ιστότοπο έτσι ώστε να λειτουργούν καλά.

 

Πλαστική παγίδα μπουκαλιών φιαλών

Επομένως, ο πρώτος τύπος παγίδας είναι ένα είδος αναλόγου ενός σωλήνα σκουπιδοσωλήνων που πωλείται προς πώληση, αλλά το στοιχείο "κλειδώματος" λειτουργεί σύμφωνα με μια ελαφρώς διαφορετική αρχή.

Στην παρακάτω φωτογραφία, για σύγκριση, εμφανίζεται ένας σωλήνας κεφαλής mol:

Ένας μώλος μπορεί εύκολα να μπει σε μια τέτοια παγίδα, αλλά δεν μπορεί πλέον να βγει από αυτό. Εφαρμόζεται ως εξής:

1. Χρησιμοποιείται μια πλαστική φιάλη χωρητικότητας 1,5 λίτρων - θα αποτελέσει τη βάση του σχεδιασμού. Φιάλες μικρότερου ή μεγαλύτερου μεγέθους δεν πρέπει να λαμβάνονται, επειδή το λίτρο είναι πολύ στενό και είναι δύσκολο για το ζώο να εισέλθει σε αυτό, και το δίλιτρο, αντίθετα, είναι υπερβολικά μεγάλο και συχνά δεν ταιριάζει με το ζώο;
2. Στο μπουκάλι, είτε ο πυθμένας είτε ο λαιμός κόβονται - δεν έχει σημασία. Το κυριότερο είναι να γίνει ελεύθερη είσοδος αφενός και αφετέρου να υπάρχει αδιέξοδος.
3. Στη συνέχεια, λαμβάνεται ένα δεύτερο μπουκάλι του ιδίου μεγέθους και, στην πραγματικότητα, θα φράξει το μώλο. Κόβει το πυκνό τμήμα του λαιμού (πάνω στο οποίο το καπάκι βιδώνεται), αλλά αφήνει ένα "χωνί" και κόβει επίσης τον πυθμένα (μπορείτε να κόψετε εντελώς το κάτω μισό της φιάλης).
4. Στη δεύτερη φιάλη, στο κωνικό τμήμα, γίνονται 10-12 διαμήκεις τομές πριν μετακινηθούν σε ένα επίπεδο τμήμα. Το αποτέλεσμα είναι ένα είδος μακρύ "πέταλα"?
5. Μετά από αυτό, η δεύτερη πλαστική φιάλη εισάγεται με το στενό τμήμα στην ανοικτή δίοδο του πρώτου και η ένωση των δύο φιαλών στερεώνεται με ταινία.

Αυτός είναι ο λόγος που ο συλλέκτης είναι έτοιμος. Εάν το βάζετε στο μώλο, το ζώο θα φτάσει στη δεύτερη φιάλη: κάτω από την πίεση του, τα πέταλα θα κάμπτονται εύκολα και δεν τον εμποδίζουν να σέρνουν τη γραμμή διασταύρωσης, παρέχοντας έτσι ανεμπόδιστη πρόσβαση στην κύρια φιάλη.

Αφού περάσει το ζώο, τα πέταλα κλείνουν πάλι. Εδώ φθάνει σε αδιέξοδο, γυρίζει γύρω, προσπαθεί να κινηθεί πίσω, αλλά στηρίζεται σε στενά πέταλα, τα οποία δεν μπορεί πλέον να απομακρύνει. Ο σκύλος πιάστηκε.

Μια τέτοια παγίδα από πλαστικά μπουκάλια γίνεται εύκολα με τα χέρια σας σε περίπου 10-15 λεπτά.

Σημείωση

Η αρχή κλειδώματος που περιγράφεται παραπάνω ονομάζεται "ενάντια στο μαλλί". Ενώ τα πέταλα "χαϊδεύουν" το ζώο, κινείται ήρεμα μπροστά "μέσα από το παλτό". Αλλά το ζώο δεν μπορεί πλέον να επιστρέψει, επειδή κινείται "ενάντια στο μαλλί" της βαλβίδας - τα πέταλα στηρίζονται στο πρόσωπό του και δεν κινούνται καθόλου.

Ο καθένας δεν λαμβάνει υπόψη του ότι αυτός ο συλλέκτης μπορεί να βελτιωθεί εύκολα, αυξάνοντας την αποτελεσματικότητά του περίπου 2 φορές, εάν αποκοπεί το κάτω μέρος και το επάνω μέρος της κύριας φιάλης και στη συνέχεια "βαλβίδες" είναι διατεταγμένες και στις δύο πλευρές αφήνοντας το ζώο μόνο. Σε αυτή την περίπτωση, δεν θα πρέπει να μαντέψετε ποια πλευρά θα πλησιάσει το mole στο κεφάλι του στο υπόγειο πέρασμα. Επιπλέον, όπως δείχνει η πρακτική, με την παρουσία αρκετών ζώων στην περιοχή, μια "διπλή" παγίδα μπορεί να πιάσει δύο κιλά ταυτόχρονα.

Το βίντεο στο τέλος του άρθρου δείχνει τη διαδικασία κάνοντας ένα molehill με τα χέρια σας. Ωστόσο, είναι σημαντικό όχι μόνο να γίνει σωστά το molehill, αλλά και να το εγκαταστήσετε σωστά στον ιστότοπο, καθώς το τελικό αποτέλεσμα του έργου του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτό.

 

Πώς να πιάσετε ένα μώλο σε μια τέτοια παγίδα;

Μία παγίδα από πλαστικά μπουκάλια θα πρέπει να εγκατασταθεί μέσα στο μώλο, που βρίσκεται ανάμεσα στις φρέσκες εκπομπές της γης. Τέτοια περάσματα είναι μερικές φορές (αλλά όχι πάντα) σαφώς ορατά στην επιφάνεια του τόπου, αφού το τόξο τους ανεβαίνει ελαφρώς από τα ζώα κατά τη διάρκεια της κίνησης, ως αποτέλεσμα του οποίου σχηματίζεται μια μακρά πήλινη πλάκα στην πορεία.

Αυτός ο κύλινδρος πρέπει να ανασκαφεί προσεκτικά (το ίδιο το εγκεφαλικό επεισόδιο βρίσκεται σε βάθος περίπου 10-15 cm). Στη συνέχεια, το μάθημα πρέπει να καθαριστεί ελαφρά από το έδαφος και να αναπτυχθεί ελαφρά στο σημείο όπου θα εγκατασταθεί η παγίδα.

Είναι καλύτερο να σκάβουμε το υπόγειο πέρασμα ενός μώλου με μια κουτάλα κήπου. Είναι ανεπιθύμητο να χρησιμοποιείτε ένα φτυάρι, αφού το ίδιο το μάθημα έχει υποστεί σοβαρές βλάβες από αυτό, και το μύρο στο μέλλον μπορεί να μην "θέλει" να μετακινηθεί κατά μήκος του και να μπει σε μια παγίδα.

Σημαντικό:

Μην εγκαταστήσετε ένα συλλέκτη mole από ένα πλαστικό μπουκάλι στην είσοδο της σήραγγας ή σε ένα σωρό από γη που χύνεται από ένα mole. Μια τέτοια αδερφή δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί, αλλά το ίδιο το υπόγειο διάδρομο θα επιθεωρείται τακτικά. Επομένως, ο συλλέκτης mole βρίσκεται ακριβώς στην πορεία μεταξύ των εξόδων του ζώου στην επιφάνεια.

Πριν από την εγκατάσταση, συνιστάται να ρίχνετε μια μικρή γη στο συλλέκτη με βάση το mole, έτσι ώστε το ζώο να μην παρατηρεί μια απότομη μετάβαση του φυσιολογικού χώματος σε πλαστικό.

Είναι επίσης χρήσιμο να τοποθετήσετε αρκετούς γαιοσκώληκες στο κύριο μπουκάλι - ο μοχλός τους μπορεί να τα μυρίσει καλά και μπορεί να παραμελήσει τις υποψίες όταν αγγίζουν το πλαστικό αν μυρίζει τα τρόφιμα.

Η ίδια η παγίδα τίθεται σε κίνηση, η βαλβίδα της πηγαίνει προς την κατεύθυνση από την οποία το ζώο υποτίθεται ότι πλησιάζει. Εάν η παγίδα είναι διπλής όψης, τότε ο προσανατολισμός της δεν έχει σημασία.

Από πάνω, η παγίδα θα πρέπει να είναι πασπαλισμένη με γη (αλλά για να μην γεμίσει τις εισόδους σε αυτό!) Και καλύπτεται με ξύλινη ασπίδα ή με πολύ πυκνό αδιαφανές ύφασμα. Το κύριο καθήκον στην περίπτωση αυτή είναι να εξαλειφθεί το φως στην παγίδα έτσι ώστε να είναι τόσο σκοτεινό όσο στο υπόλοιπο της πορείας (αν και πιστεύεται ότι οι σκωληκοειδείς είναι τυφλοί, αλλά αυτό δεν είναι απολύτως αληθές - είναι σε θέση να διακρίνουν το φως από το σκοτάδι και επίσης να δουν τα περιγράμματα στοιχεία).

Μετά από αυτό, η παγίδα πρέπει να ελέγχεται δύο έως τρεις φορές την ημέρα.Τις περισσότερες φορές, το mole έρχεται το βράδυ ή το βράδυ.

Σημείωση

Λάβετε υπόψη ότι λόγω του επιταχυνόμενου μεταβολισμού, το mole δεν μπορεί να λιμοκτονήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορεί να μην επιβιώσει ακόμη και 24 ώρες στο αλυσοπρίονο και επομένως είναι απαραίτητο να ελέγξετε την παγίδα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα και αμέσως μετά την ανίχνευση του ζώου, βγάλτε το από το σημείο το συντομότερο δυνατό και αφήστε το στο φυσικό περιβάλλον.

Φυσικά, όσο περισσότερες παγίδες εγκαθίστανται στην περιοχή, τόσο πιο γρήγορα θα είναι δυνατή η αλίευση όλων των πτηνών (συχνά μόνο ένας μολύβι ζει σε μια μικρή περιοχή, αφού αυτά τα ζώα είναι πολύ ζηλιάρης για την προστασία της επικράτειάς τους). Εάν το αλυσοπρίονο είναι κατασκευασμένο σε ένα μόνο αντίγραφο, τότε με κάποια πιθανότητα θα πρέπει να μεταφερθεί από τη μία κίνηση στην άλλη, εάν παραμένει άδειο για περισσότερο από 4-5 ημέρες.

 

Πώς να πιάσει ένα mole σε ένα βάζο;

Υπάρχει ένας άλλος τρόπος για να πιάσετε ένα μύλο πολλές φορές δοκιμασμένο στην πράξη: σε ένα βάζο, τηγάνι, κάδο ή πλαστικό μπουκάλι με μια αποκομμένη κορυφή. Ένα τέτοιο catcher είναι επίσης εύκολα να πραγματοποιηθεί με τα χέρια σας - γι 'αυτό θα χρειαστεί να κάνετε ένα είδος κυνήγι.

Εξετάστε τη διαδικασία κατασκευής αυτής της κεφαλής:

1. Μπορείτε να πάρετε ένα μεγάλο πλαστικό μπουκάλι των πέντε λίτρων από το πόσιμο νερό, πρέπει να κόψετε την κεκλιμένη κορυφή. Ορισμένοι κηπουροί χρησιμοποιούν επίσης επιτυχώς γυάλινα βάζα τριών λίτρων - το πλάτος τους είναι αρκετό για να πάρει ένα mole (το ζώο είναι συγκρίσιμο σε μέγεθος με έναν αρουραίο). Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μια κατάλληλη κατσαρόλα ή κάδο, είναι σημαντικό μόνο το ύψος της παγίδας να είναι τουλάχιστον 25-30 εκατοστά, διαφορετικά υπάρχει η πιθανότητα ότι ο mole θα βγει από αυτό.
2. Στη συνέχεια ανακαλύπτεται η πορεία του μώλου και ανασκάπτεται μια τρύπα, πανομοιότυπη σε διάμετρο και ύψος με την παγίδα.
3. Στο στόμιο εισάγεται ένας προετοιμασμένος συλλέκτης mole (χωρητικότητα).
4. Μετά από αυτό, ρωγμές κατά μήκος των άκρων της παγίδας είναι γεμάτες με γη, η γη πατάσσεται λίγο εδώ. Ως αποτέλεσμα, οι άκρες του δοχείου θα πρέπει να κρύβονται από έναν τυλιγμένο πήλινο κύλινδρο, έτσι ώστε ο μογγόλος να μην τις αισθάνεται.
5. Από πάνω, η παγίδα καλύπτεται με ξύλινη ασπίδα ή με πυκνό πανί, έτσι ώστε το φως να μην διεισδύει στην πορεία και να μην τρομάζει το ζώο.

Ένας τέτοιος συλλέκτης mole, εγκατεστημένος στο κενό του υπόγειου περάσματος του μώλου, λειτουργεί ακόμη πιο απλά από τα δύο πλαστικά μπουκάλια. Το ζώο απλά πέφτει στο βάζο (ή σε άλλη βαθιά χωρητικότητα), κινούμενο κατά μήκος της πορείας του.

Πρέπει επίσης να ελέγξετε την παγίδα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα, ώστε να μην λιμοκτονηθεί το ζώο που έχει πέσει.

 

Σχετικά με την αποτελεσματικότητα των πλαστικών παγίδων μπουκαλιών

Όπως δείχνει η πρακτική, οι συλλέκτες mole από πλαστικές φιάλες, κατασκευασμένες με το χέρι, δεν λειτουργούν λιγότερο αποτελεσματικά από τους διάφορους θραυστήρες, τις παγίδες και τα αυτο-βέλη. Οι μοσχοί πέφτουν σε φιάλες όπως συχνά και η συνολική αξιοπιστία της δομής δεν καθορίζεται τόσο από τη λειτουργικότητα όσο και από τη σωστή εγκατάσταση μιας παγίδας στον κήπο.

Συγκεκριμένα, ένας σημαντικός ρόλος διαδραματίζει η επιλογή του μώλου στο οποίο θα εγκατασταθεί η παγίδα. Εάν η κίνηση είναι παλιά και σπάνια επισκέπτεται το θηρίο, τότε ο κτηνοτρόφος μπορεί να παραμείνει για αρκετές ημέρες μάταια και ο απογοητευμένος κηπουρός θα απορρίψει τελικά το φάρμακο, αναγνωρίζοντάς τον ως αναποτελεσματικό.

Επιπλέον, μια οριζόντια παγίδα με μια είσοδο παγίδας μπορεί να μην λειτουργήσει μόνο και μόνο επειδή ο μοχλός θα πλησιάσει κάθε φορά από την άλλη πλευρά - από το αδιέξοδο. Έτσι, το ζώο δεν θα πέσει στην ίδια την παγίδα, και εάν ανιχνεύσει ένα εμπόδιο, μπορεί επίσης να προσπαθήσει να κάνει μια παράκαμψη.

Η πρακτική δείχνει ότι οι λάκκοι παγίδευσης από κονσέρβες και ταψιά που σκάβουν κάτω από τα κανάλια λειτουργούν πιο αποτελεσματικά στο σύνολό τους από τις παγίδες "αντι-μαλλιού". Ο σκύλος δεν έχει χρόνο να τα παρατηρήσει και δεν μπορεί να αποφύγει να μπει σε τέτοιο καταθλιπτικό.

 

Τι να κάνει με ένα ζώο που έχει πιαστεί;

Ένας πύραυλος που έχει συλληφθεί σε μια παγίδα θα πρέπει να αφαιρεθεί από την περιοχή, να μεταφερθεί σε απόσταση περίπου 1 χλμ. Και να απελευθερωθεί.

Κατά την απελευθέρωση της αιχμαλωσίας, πρέπει να είστε προσεκτικοί: οι κρόνοι έχουν πολύ αιχμηρά, αν και μικρά, δόντια με τα οποία μπορούν να δαγκώσουν αρκετά οδυνηρά (Σε τελευταία ανάλυση, τα σκουλήκια είναι, κυρίως, αρπακτικά ζώα). Ο επιδημιολογικός κίνδυνος των σκωληκοειδών είναι ελάχιστα μελετημένος και δεν μπορείτε ποτέ να εγγυηθείτε ότι ένα ζώο δεν θα δώσει στον άνθρωπο καμία βακτηριακή «χαρά» όταν δαγκωθεί.

Είναι πολύ λογικό να πάρετε ένα mole από το σημείο ακριβώς στο mole συλλέκτη, και στη θέση της απελευθέρωσης απλά ανοίξτε το και ανακινήστε απαλά το ζώο στο έδαφος. Είναι προτιμότερο να αφήνετε ένα μοσχάρι ανάμεσα σε πυκνό χορτάρι ή στο δάσος, όπου έχει περισσότερες πιθανότητες να παραβλεφθεί από τους αρπακτικούς.

Η ίδια η διαδικασία απελευθέρωσης πρέπει να πραγματοποιηθεί αμέσως μετά την ανίχνευση της λήψης. Όπως σημειώθηκε παραπάνω, οι επιπλέον λίγες ώρες πείνας μπορεί να είναι θανατηφόρες για ένα mole.

 

Οι σκύλοι επιστρέφουν στους ιστότοπούς τους και πώς να αποτρέψουν την επανεμφάνισή τους;

Το mole είναι ένα μικρό ζώο, αν και είναι κινητό, αλλά δεν μπορεί να ταξιδέψει σε μεγάλες αποστάσεις. Τα νεαρά ζώα, που εγκαταλείπουν τη μητρική περιοχή αναζητώντας την ακατοίκητη γη, μπορούν να απέχουν 1,5-2 χιλιόμετρα από τον τόπο γέννησης, αλλά οι ενήλικες που έχουν ήδη εγκατασταθεί κάπου κιλά βρίσκονται συνεχώς στην επικράτειά τους, με έκταση περίπου ενός εκταρίου.

Αυτό σημαίνει ότι εάν ένα mole παραδοθεί ένα χιλιόμετρο από τον τόπο σύλληψης, τότε δεν θα επιστρέψει στην προηγούμενη τοποθεσία. Αν το αφήσετε ακριβώς πίσω από το φράχτη και ο ίδιος ο φράκτης δεν έχει θεμέλια, τότε με μεγάλη πιθανότητα ο σκύλος θα πρέπει να πιαστεί εκ νέου.

Σε γενικές γραμμές, είναι χρήσιμο να έχετε κατά νου ότι η πρόληψη της εισόδου των σκωληκοειδών στην περιοχή είναι ευκολότερη από την καταπολέμηση αυτών των ζώων αργότερα. Ακόμη και αν τα ζώα είναι ήδη στον κήπο και βλάπτουν, μπορούν και πρέπει να συλλαμβάνονται και να απομακρύνονται, ωστόσο πρέπει να ληφθούν μέτρα για την αξιόπιστη προστασία του τόπου: να το περικλείσετε ακόμη και αν δεν είναι ισχυρό αλλά αδιάβατο θεμέλιο ή απλά να σκάβετε γύρω από την περίμετρο σε βάθος 70-80 cm πλαστικό πλέγμα λεπτών ματιών (με μέγεθος ματιών όχι μεγαλύτερο από 1 cm).

Τέτοια μέτρα θα εγγυηθούν ότι μετά τη σύλληψη και την απομάκρυνση όλων των κρεατοελιτών από την περιοχή, άλλα ζώα δεν θα διεισδύσουν ξανά. Διαφορετικά, θα χρειαστεί να πιάσετε συνεχώς τα σκουλήκια.

Όσο για τους διάφορους μοχλούς, αυτές δίνουν μερικές φορές ένα καλό αποτέλεσμα, αν και δεν παρέχουν απόλυτη προστασία για την περιοχή. Με την ευκαιρία, μπορείτε επίσης να τα κάνετε μόνοι σας από πλαστικά μπουκάλια ...

 

Πλαστικοί απωθητές μπουκαλιών: βοηθούν;

Υπάρχουν δύο τρόποι για να τρομάξετε τα σπλάχνα με πλαστικά μπουκάλια:

1. Για να κάνετε τους κλωστές από τα μπουκάλια που γυρίζουν στον άνεμο, να κάνουν θόρυβο και να φοβίσουν τα ζώα (οι κρότες ακούνε καλά). 
2. Ή μπορείτε απλά να τοποθετήσετε κλειστά πλαστικά μπουκάλια σε μεγάλες ποσότητες σε ολόκληρη την περιοχή. Με συνεχείς αλλαγές θερμοκρασίας το πρωί, το απόγευμα, το βράδυ και το βράδυ εκπέμπουν γάδο, το οποίο, πιθανότατα, τρομάζει και τα ζώα.

Πολλοί κηπουροί και κηπουροί σημειώνουν ότι τέτοιες οικιακές μηχανές απωλειών είναι πραγματικά αποτελεσματικές και βοηθούν να απαλλαγούμε από κρόνους στην περιοχή. Ωστόσο, ταυτόχρονα, πολλές αναθεωρήσεις δείχνουν έλλειψη αποτελέσματος από τη χρήση αυτών των κεφαλαίων.

Προφανώς, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση: οι κρεατοελιές μπορούν πραγματικά να φοβούνται τον θόρυβο που δημιουργούν αυτές οι συσκευές και να εγκαταλείψουν την περιοχή αναζητώντας μια πιο άνετη περιοχή. Αλλά μπορούν επίσης να αγνοήσουν τους απωθητές, ειδικά εάν υπάρχει πρόβλημα επιβίωσης λόγω έλλειψης φαγητού. Ως εκ τούτου, η χρήση τέτοιων επαναπωλητών είναι ένα είδος λαχειοφόρου αγοράς: μπορεί να βοηθήσει ή μπορεί να μην δώσει κανένα ορατό αποτέλεσμα.

 

Άλλοι τύποι παγίδων, ανθρώπινοι και απάνθρωποι

Η παγίδα σωλήνων λειτουργεί σύμφωνα με την ίδια αρχή με τις παγίδες που κατασκευάζονται από πλαστικές φιάλες. Μόνο σε αυτό το ζώο ωθεί την πόρτα που ανοίγει εύκολα προς τα μέσα και χτυπάει πίσω του, διεισδύει στο σωλήνα και δεν μπορεί να ανοίξει την ίδια πόρτα από μέσα.

Υπάρχουν επίσης και απάνθρωπες παγίδες για σκωληκοειδή που απλά σκοτώνουν τα ζώα:

• Παγίδες της άνοιξης.
• Παγίδες βρόχων.
• Παγίδες ψαλιδιού.
• Χαρπόνι παγίδες.

Μερικοί το κάνουν μόνοι σας ή αγοράζουν έτοιμες.Ωστόσο, προτού τα χρησιμοποιήσετε, σκεφτείτε: γιατί σκοτώνουν ανελέητα τα θερμόαιμα ζώα μόνο και μόνο επειδή είναι για κάποιο λόγο σας ενοχλούν. Και ακόμα περισσότερο δεν αξίζει να σκοτώνετε ζώα μόνο και μόνο επειδή η τεμπελιά είναι να τα πιάσουμε ζωντανούς και να τα βγάλουμε έξω από την περιοχή.

Η αποτελεσματικότητα όλων αυτών των θανατηφόρων παγίδων είναι περίπου η ίδια και δεν διαφέρει από την αποτελεσματικότητα των οικιακών ζωντανών παγίδων. Δεν πρέπει να περιμένετε ότι αν δεν πιάσατε ένα μοσχαράκι με μια σωστά κατασκευασμένη κατασκευή από ένα πλαστικό μπουκάλι, τότε μια παγίδα θα τον σκοτώσει σίγουρα. Είναι πιο συνετό να καταλάβουμε γιατί η παγίδα αποδείχτηκε αναποτελεσματική (λάθος επιλογή κίνησης, λάθη κατά την τοποθέτηση ή την κατασκευή), να διορθώσετε τις ατέλειες και να πιάσετε το ζιζάνιο ζωντανό.

Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τις χρησιμοποιούμενες παγίδες, χωρίς αποτελεσματικά μέτρα προστασίας του τόπου, τα αποτελέσματα της χρήσης τους θα είναι προσωρινά και τα ζώα θα πρέπει να αλιεύονται συνεχώς, ανησυχώντας για μια χαλασμένη καλλιέργεια. Ως εκ τούτου, πρώτα θα πρέπει να φροντίσετε να προστατεύσετε το χώρο από τη διείσδυση των κρεατοελιτών σε αυτό και μόνο τότε να πιάσετε τα ζώα. Σχετικά με τον τρόπο αποτελεσματικής προστασίας του ιστότοπου από τους σκωληκοειδείς - διαβάστε σε άλλα άρθρα στην ιστοσελίδα μας.

Εάν έχετε προσωπική εμπειρία χρησιμοποιώντας σπιτικά molehills, τότε φροντίστε να αφήσετε την αναθεώρησή σας στο πλαίσιο σχολίων στο κάτω μέρος αυτής της σελίδας.

 

Ένα καλό παράδειγμα της φονιάς με τα συνηθισμένα πλαστικά μπουκάλια

 

Ενδιαφέρουσες ταινίες: Κάνετε ένα σωληνωτό σωλήνα με τα χέρια σας