De gevolgen van rattenbeten en wat te doen als je gebeten wordt

Jaarlijks worden wereldwijd ongeveer 100.000 rattenaanvallen op mensen geregistreerd. Tegelijkertijd wordt volgens officiële statistieken slechts één rattenbeet van de 36 bekend bij de gezondheidsautoriteiten en valt deze in deze statistieken. Dat wil zeggen dat tot 3,5 miljoen mensen over de hele wereld elk jaar slachtoffer worden van rattenaanvallen, waarvan een aanzienlijk deel kinderen zijn.

Misschien is het eerste dat u moet onthouden dat als u of uw kind door een rat wordt gebeten, u niet in paniek hoeft te raken: dit is niet fataal, maar de kans dat een beet een gevaarlijke ziekte zal infecteren, hoewel het is, is erg klein. Bovendien kan met behulp van vrij eenvoudige acties het risico op het ontwikkelen van ongewenste gevolgen na een rattenbeet worden geminimaliseerd - we zullen dit hieronder in meer detail bespreken.

noot

Zelfs zonder infectie kan de rat echter ernstig letsel veroorzaken met zijn scherpe tanden. Er zijn gevallen waarin deze dieren een persoon op een stuk van het oor bijten en zelfs een vinger braken (een scheur in het bot). En bij met name beïnvloedbare slachtoffers, kan een plotselinge rataanval de ontwikkeling van fobieën en verschillende zenuwaandoeningen veroorzaken die een persoon jarenlang kunnen vergezellen, soms de rest van zijn leven. Voor kinderen is dit vooral waar.

Laten we dus kijken wat er moet gebeuren wanneer een rat onmiddellijk bijt, dat wil zeggen letterlijk in de eerste minuten na de aanval van een knaagdier - de mogelijke gevolgen van de beet hangen in veel opzichten af ​​van hoe correct en snel de maatregelen worden genomen ...

 

De eerste acties na een rattenbeet

Het eerste wat je moet doen na een rattenbeet is om de wond met water te spoelen en te behandelen met een zeer effectief antisepticum. Hiervoor kunt u bijvoorbeeld een alcoholische oplossing van jodium, briljant groen, waterstofperoxide, Miramistin of Chloorhexidine gebruiken.

Omdat ratten vaak in bloed bijten en de wond diep genoeg is, moet de behandeling worden uitgevoerd zonder te wachten tot het bloeden stopt. De wond moet zorgvuldig worden behandeld, inclusief zelfs kleine krassen - dit is een betrouwbare bescherming tegen infecties. Hierna is het nuttig om de bijtplaats minstens enkele uren te verbinden om mechanische schade aan de wond en besmetting van buitenaf te voorkomen (als dit niet gebeurt, neemt het risico op ettering van de wond in de toekomst toe).

noot

Als een rat een klein kind heeft gebeten, moet dit eerst worden gerustgesteld. Je kunt een grapje maken, het karakter van een cartoon onthouden, vertellen wat voor soort held de baby nu is. Het is ook nuttig om de nadruk te verleggen en te zeggen dat het dier bang was voor de grote jongen (meisje) en dus bit. Anders zal het kind overwegen dat alle ratten agressief en zeer gevaarlijk zijn, en dit is een directe weg naar fobie.

Onthoud: hoe eerder de baby kalmeert en wordt afgeleid, hoe lager het risico op het ontwikkelen van de psychologische gevolgen van het incident. En in het geval van zeer beïnvloedbare volwassenen (vooral vrouwen), moet deze stap niet worden genegeerd - zonder psychologische hulp kan een gebeten vrouw hysterie en zelfs flauwvallen ervaren.

Over het algemeen moet u na een rattenbeet niet vastzitten aan gedachten over mogelijke gevaren en infecties. Hoewel algemeen wordt aangenomen dat speeksel van ratten een bouillon is met microben en virussen, komen ziektebesmettingen met knaagdierbeten zelden voor, voornamelijk in omstandigheden met totale onhygiënische omstandigheden in derde wereldlanden.

Ondertussen, hoewel de beet hoogstwaarschijnlijk geen ernstige gevolgen zal hebben, is het toch de moeite waard om de toestand van de wond te observeren en een arts te raadplegen bij de eerste tekenen van de ontwikkeling van een complicatie. Bovendien ontwikkelen de gevaarlijkste gevolgen van rattenbeten zich niet onmiddellijk, maar enkele dagen (of zelfs weken) na de aanval van het dier, wanneer de wond volledig is genezen.

noot

Speciale studies hebben aangetoond dat zelfs als er niets wordt gedaan na een rattenbeet om een ​​wond te desinfecteren, het risico van het oplopen van een besmettelijke ziekte bij aanval door een dier niet groter is dan 2%. Reeds na eenvoudig wassen van de wond werden in slechts 30% van de gevallen voorwaardelijk pathogene of pathogene bacteriën gevonden, waarvan in 43% van de situaties stafylokokken waren, normaal niet gevaarlijk voor de gezondheid en altijd op het oppervlak van het menselijk lichaam. Door een beet met een antisepticum te verwerken, kun je bijna alle bacteriën in beschadigd weefsel vernietigen. Met andere woorden, als u een eenvoudige maar tijdige behandeling van een wond maakt, elimineert dit bijna volledig het risico op infectie met een rattenbeet.

Toch is het handig om te weten wat de gevolgen van rattenbeten soms kunnen zijn. Als je weet, kun je erachter komen wat je in een bepaalde situatie moet doen ...

 

Mogelijke gevolgen van rattenbeten

Zoals hierboven opgemerkt, is een rattenbeet gevaarlijk, voornamelijk het risico op infectie met infectieziekten. Een dergelijke infectie komt zelden voor, maar de infecties zelf kunnen zeer ernstig zijn (en sterfgevallen na infectie met hen zijn voldoende goede reden om de toestand van het slachtoffer zorgvuldig te controleren).

Een rattenbeet zelf kan de volgende ziekten veroorzaken:

1. Sodoku, dat "rattenbeetziekte" wordt genoemd. Volgens statistieken, als sodoku niet wordt behandeld, leidt dit in ongeveer 10% van de gevallen tot de dood van de patiënt. Met de start van de therapie geneest de persoon echter snel en volledig;
2. Tetanus is een gevaarlijke ziekte die de meest intensieve behandeling vereist. Elk jaar sterven er wereldwijd 30 tot 60 duizend mensen, vooral kinderen, en het sterftecijfer is erg hoog - ongeveer 20-25%. Volgens deze indicator staat tetanus in de top drie van meest dodelijke infectieziekten na hondsdolheid en longpest. Complicaties van deze ziekte zijn ook gevaarlijk - hartverlamming, longontsteking, sepsis. Bij rattenbeten ontwikkelt tetanus zich uiterst zelden, maar een dergelijk risico is aanwezig;
3. Leptospirose - van ratten wordt vaker overgedragen dan andere infecties en de vatbaarheid van mensen voor zijn ziekteverwekker is zeer hoog. De ziekte is moeilijk, in de helft van de gevallen is behandeling op de intensive care vereist. Onder de complicaties zijn verlamming, myocarditis, acuut nierfalen, toxische toxische shock;
4. Pseudotuberculosis (yersiniosis), waarvan het belangrijkste gevaar de mogelijke ontwikkeling van complicaties is - meningitis, polyartritis, osteomyelitis en myocarditis.

Maar hondsdolheid met een rattenbeet is bijna onmogelijk om besmet te raken. Er zijn letterlijk weinig van dergelijke gevallen, en in elk van hen was het onmogelijk om betrouwbaar te stellen dat de infectie precies door knaagdieren was opgetreden.

Er moet rekening mee worden gehouden dat opportunistische bacteriën soms in de wond zelf kunnen komen, wat soms leidt tot ontsteking en ettering. Als het slachtoffer aan de arts wordt getoond, is deze situatie niet gevaarlijk: het abces kan worden geopend en afgevoerd en vervolgens kan de desinfectie van de holte worden uitgevoerd.

Dergelijke abcessen vormen een bedreiging in hun verwaarloosde vorm - ze kunnen zich ontwikkelen tot zweren (vooral in warme en vochtige klimaten), abcessen en gangreen. En deze gevolgen zijn op hun beurt beladen met bloedvergiftiging of de noodzaak van amputatie van een ledemaat. Tegenwoordig gebeurt dit uiterst zelden.

Bovendien is het belangrijk om het volgende patroon te begrijpen: als een rat een persoon heeft gebeten, dan leeft deze ernaast. En het feit van zo'n buurt is vaak niet minder gevaarlijk dan de beet zelf.De meeste infecties van ratten worden overgebracht via een voedingsroute - via gekleurd en besmet voedsel, water en huishoudelijke artikelen. En zelfs als een infectie niet optreedt met een beet, kan het op elk ander moment gebeuren wanneer een persoon een knaagdier niet ziet of hoort, maar bijvoorbeeld brood eet dat het ongedierte 's nachts al heeft ondermijnd. Bovendien worden op deze manier infecties van ratten veel vaker overgedragen dan direct bij beten.

noot

Vanwege de nabijheid van ratten in de geschiedenis van de menselijke beschaving stierven enkele honderden miljoenen mensen - meer dan in de meest bloedige oorlogen samen. Dieren konden gewoon fysiek niet zoveel mensen bijten, maar de vlooien in de vacht van ratten waren volledig (deze bloedzuigende parasieten besmetten mensen met de pest). En vandaag zijn al deze problemen niet verdwenen: elk jaar in de wereld sterven duizenden mensen aan de pest, en daarnaast dragen vlooien tyfus, miltvuur en andere ziekten van ratten.

Een ander gevaar is de bijtwond zelf. Het lijkt onwaarschijnlijk dat een dier met een gewicht van ongeveer 100-200 gram een ​​persoon ernstig kan verwonden. Het blijkt misschien. Er zijn bijvoorbeeld algemeen bekende gevallen waarin ratten oorlellen bij slapende mensen bijten, knabbelde huid op hun hielen, bijten hun neusvleugels. Bovendien komen dergelijke verwondingen bij kinderen vaker voor dan bij volwassenen.

Hier zijn de droge statistieken:

• 62% van de rattenbeten zijn slechts kleine wondjes;
• 14% van de beten - snijwonden tot 1 cm lang;
• 12% - schaafwonden;
• 6% - blauwe plekken onder de huid;
• 5% - hematomen;
• minder dan 1% - fracturen (vingerfracturen werden geregistreerd).

De onderstaande foto toont een voorbeeld van een rattenbeet:

En op deze foto - een oor met een litteken na een dierenaanval:

In de praktijk bijten ratten in de meeste gevallen mensen bij de armen, minder vaak - bij de benen, en nog minder vaak lijdt het gezicht. Dit wordt bevestigd door het feit dat ratten meestal niet zonder reden bijten, maar alleen hun tanden gebruiken voor zelfverdediging wanneer ze proberen ze te vangen.

Een rat kan een slapend persoon bijten. In sloppenwijken en verarmde delen van steden in ontwikkelingslanden worden de meeste aanvallen van deze dieren geassocieerd met beten van slapende mensen. In ontwikkelde landen is het aantal rattenaanvallen op slapende mensen erg klein.

Het is interessant

Zoals hierboven vermeld, kunnen rattenbeten psychologische gevolgen hebben. Naast het eenvoudigweg vrezen van ratten, zijn er specifieke fobieën - het is bijvoorbeeld algemeen bekend dat ratten het appartement via het toilet kunnen binnenkomen en er via een waterslot via het riool in kunnen komen (in megasteden is deze truc niet ongewoon). Dienovereenkomstig veroorzaakt het verschijnen van een rat in het toilet in de toekomst vaak een onweerstaanbare angst voor een toilet in een persoon.

 

Welke symptomen duiden op een infectie?

Er is een hele reeks karakteristieke tekenen, waarvan het uiterlijk zo snel mogelijk aan een arts moet worden getoond.

De meest voorkomende ziekten die zich enkele dagen (weken) na rattenbeten voordoen, manifesteren zich door typische koorts met kenmerkende symptomen:

1. Verhoogde lichaamstemperatuur;
2. rillingen;
3. Ernstige malaise en algemene zwakte;
4. Pijn in het hoofd;
5. Spijsverteringsstoornissen, diarree, misselijkheid, buikpijn.

Dit zijn tekenen van de meeste virale en bacteriële koorts, leptospirose en pseudotuberculosis. In de regel ontwikkelen ze zich na ongeveer een week of twee na een beet, maar soms wordt de incubatietijd uitgesteld tot een maand, of omgekeerd, duurt het slechts een paar uur of een dag. Dit is trouwens een van de problemen van de diagnose - vaak tegen de tijd dat symptomen verschijnen, vergeet iemand al dat hij door een rat is gebeten.

Hier bijvoorbeeld de karakteristieke kenmerken van tetanus:

1. Acute pijn op de plaats van de beet, zelfs als de beet zelf al lang is genezen (een paar weken na de aanval van de rat);
2. Spiertrekkingen op de plaats van de beet;
3. Kauwspierspanning, waardoor u uw mond soms niet kunt openen;
4. slapeloosheid;
5. Pijnlijke rugpijn.

Met soda kan zich, naast pijn op de plaats van de wond, een infiltraat met een constant stromende vloeistof ontwikkelen. Bij niet-specifieke lokale infectie verschijnt hier eerst een pijnlijke ontsteking en vervolgens een karakteristiek abces.

Over het algemeen hoeft u deze symptomen niet te onthouden. Elke overtreding van de algemene gezondheidstoestand van het slachtoffer binnen enkele weken na de aanval van de rat wordt waarschijnlijk geassocieerd met de beet zelf. Bovendien kan de eerste 'bel' niet alleen een algemeen teken zijn, maar ook lokale manifestaties - pijn, jeuk, spontane spiercontracties in de buurt van de wond, zelfs als deze is genezen. Geen van hen kan worden genegeerd, en met een duidelijke manifestatie van symptomen, moet u zo snel mogelijk een arts raadplegen.

 

Verschillen tussen rattenbeten en andere dierenbeten

In sommige gevallen is het zelfs niet duidelijk wie specifiek een persoon bijt - een rat, een muis of een ander dier. Een beet kan bijvoorbeeld optreden wanneer een persoon slaapt, of iemand bijt een kind aan de vinger wanneer hij in het huis of op straat speelt. Het is nog moeilijker om de dader te identificeren als het huisdier wordt gebeten.

Over het algemeen is het niet moeilijk om een ​​rattenbeet te onderscheiden van een beet van een ander dier. Na een knaagdieraanval blijven in de regel twee kleine bloedende wonden op de bijtplaats - van de bovenste en onderste snijtanden (soms worden dergelijke wonden vertegenwoordigd door twee dicht bij elkaar gelegen huidlaesies, aangezien de rat twee bovenste en twee onderste snijtanden heeft die goed ontwikkeld zijn). Een dergelijk "patroon" is kenmerkend voor knaagdierbeten.

De onderstaande foto laat zien hoe een rattenbeet eruit ziet op de hand van een persoon:

Misschien is de gemakkelijkste manier om zo'n beet te verwarren met de beten van andere rattenverwanten: muizen, woelmuizen, hamsters. De rat verschilt alleen in grootte van hen (het is echter niet nodig om een ​​dergelijke diagnose te stellen, omdat alle wilde knaagdieren ongeveer even gevaarlijk zijn als ratten).

 

Zijn beten van decoratieve ratten en dieren in dierenwinkels gevaarlijk?

Beten van gedomesticeerde (decoratieve) ratten zijn praktisch niet gevaarlijk. Het risico op infectie is minimaal, omdat decoratieve dieren meestal gezond zijn en geen ziekteverwekkers zijn. Ja, en tamme huisdieren bijten niet zo gewelddadig als wilde ratten, en daarom zijn de wonden die ze achterlaten zelden diep (meestal bijt het dier zelfs niet op de huid).

Niettemin, als een decoratieve rat in het bloed is gebeten, kan ettering van de wond nog steeds optreden en daarom moet de beet in elk geval volledig worden behandeld.

Evenzo, als een rat een kind bijt in een dierenwinkel, moet de wond worden gedesinfecteerd, bijvoorbeeld gesmeerd met jodium en verbonden. U hoeft niets anders te doen. Dit is zeker geen reden om het dier te doden en zijn lijk te dragen voor onderzoek, omdat ratten meestal gezond zijn in dierenwinkels (de woede waarover ouders zich meestal zorgen beginnen te maken is uitgesloten).

 

Wat te doen als ratten de kinderen in de kleuterschool bijten?

In veel gevallen vereisen rattenbeten niet alleen therapeutische, maar ook administratieve maatregelen. In overeenstemming met de hygiënische normen mogen er echter geen ratten, geen muizen of andere knaagdieren in de ruimte naast een persoon zijn. En als iemand thuis verantwoordelijk is voor het voorkomen van hun uiterlijk, dan is het in verschillende onderwijsinstellingen heel goed mogelijk om te eisen dat deze maatregelen worden gevolgd door de administratie.

Als ratten bijvoorbeeld de kinderen in de kleuterschool bijten, is er een flagrante schending van de sanitaire normen. Wat moet er gebeuren als de kleuterschool niets heeft genomen in reactie op zo'n noodgeval?

1. Een aanvraag opstellen en verzenden naar de regionale afdeling van de SES. In de regel reageert de dienst snel op klachten over gemeentelijke ondernemingen;
2. Stuur een beroep op het plaatsvervangend hoofd van het stadsbestuur;
3. Als er geen reactie is van het plaatsvervangend hoofd en SES, dient u een klacht in bij Rospotrebnadzor.

Het is heel belangrijk dat alle klachten en beroepen collectief zijn, van minimaal drie tot vier ouders. Dit zal de werknemers van de relevante diensten helpen om het echte probleem te onderscheiden van de vergezochte klachten van een alleenstaande moeder-vechter.

Het is raadzaam om kopieën van certificaten van de polikliniek bij alle beroepen te voegen, waarbij de arts de gebeten kinderen heeft onderzocht, evenals foto's en kopieën van brieven aan andere autoriteiten waarop geen antwoord is ontvangen.

 

Als een rat een huisdier heeft gebeten ...

Volwassen huisdieren hebben meestal geen eerste hulp nodig na een rattenbeet. Katten en honden zelf zullen de bijtplaats zorgvuldig likken, en hun speeksel is niet veel minder effectief antiseptisch dan jodium of briljant groen.

Ernstige behandeling is noodzakelijk voor een wond bij een kitten of puppy, die nog steeds niet weten hoe ze moeten likken, maar al zijn gespeend van hun moeder. In dit geval heeft de baby dezelfde eerste hulp nodig als een gebeten persoon: was de wond, behandel hem met een antisepticum en verbind hem indien mogelijk. Dezelfde maatregelen moeten worden genomen als de rat een kat of een hond bij de neus of het oor heeft gebeten - delen van het lichaam die dieren niet volledig kunnen likken (wel, tenzij u kunt doen zonder verband).

Als het huisdier na een beet symptomen van de ziekte heeft, moet u zo snel mogelijk contact opnemen met uw dierenarts. In het bijzonder heeft het huisdier soms spasmen van de wervelkolomspieren, loopstoornissen, kan hij zijn mond niet openen en normaal kauwen op voedsel - in dergelijke gevallen moet de arts onmiddellijk worden gebeld. Het is met deze symptomen dat tetanus zich manifesteert, en wanneer ze verschijnen, gaat de telling van de tijd letterlijk op de klok. Beslis onafhankelijk wat u in een dergelijke situatie moet doen, en nog meer - om het medicijn naar eigen inzicht te gebruiken, zou dat niet moeten zijn.

 

Handige video: wat te doen met een rattenbeet (eerste hulp)

 

Ratten bijten kinderen in de kleuterklas ...