Έχουν τα σκυλιά τα μάτια και τα ζώα αυτά χρειάζονται όραση υπόγεια;

Στη συνέχεια θα μάθετε:

• Έχει τα μάτια τα μάτια ή έχουν εξαφανιστεί εντελώς κατά τη διάρκεια της φυσικής εξελικτικής επιλογής?
• Είναι οι τυφλοπόντικες εντελώς τυφλοί ή είναι μύθος?
• Γιατί η εξέλιξη ήταν τόσο «άσχημη» για να σκιάσει, καθιστώντας τους πρακτικά τυφλούς.
• Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα μάτια των διαφορετικών ειδών κρεατοελιές και αν η τύφλωση είναι φυσιολογική για τα ζώα που οδηγούν σε έναν τρόπο ζωής υπόγειου ...

Είναι μια συνηθισμένη εσφαλμένη αντίληψη ότι ένας μώλος δεν έχει μάτια και γι 'αυτό το ζώο είναι εντελώς τυφλό. Είναι σαφές γιατί η γνώμη αυτή αναπτύχθηκε και έτυχε υποστήριξης μεταξύ των μαζών: λένε ότι το ζώο ζει όλη τη ζωή του στα σκοτεινά μπουντρούμια και φαίνεται ότι δεν χρειάζεται τα μάτια του καθόλου, γιατί δεν βλέπουν τίποτα στο σκοτάδι του υπόγειου περάσματος.

Ωστόσο, αν υποθέσετε ότι πιάσατε ένα mole σε μια έκταση κήπου και αποφασίσετε να κοιτάξετε πιο προσεκτικά αν έχει μάτια, τότε οι παράλογες αμφιβολίες για την απουσία τους θα εξαφανιστούν αμέσως ...

 

Οι σκύλοι έχουν τα μάτια και γιατί οι άνθρωποι νομίζουν ότι δεν είναι

Ο μόχλος έχει πραγματικά μάτια. Σε ένα συνηθισμένο ευρωπαϊκό είδος, είναι εύκολο να δούμε αν παίρνετε ένα ζώο και σπρώχνετε τα μαλλιά ακριβώς πάνω από τη μύτη, ανάμεσα στη μύτη και τον τόπο της προτεινόμενης θέσης των αυτιών (παρεμπιπτόντως, δεν είναι ορατό το μόριο). Εδώ μικροσκοπικές τρύπες βρίσκονται στο δέρμα μεταξύ των γούνας, και ήδη κάτω από αυτές είναι, στην πραγματικότητα, τα μάτια.

Εάν ένα ζωντανό ζώο είναι στο χέρι, τότε στις περισσότερες περιπτώσεις τα μάτια του θα είναι ανοιχτά και, για να δικαιολογήσουν τη λέξη, θα είναι ορατά με γυμνό μάτι.

Σημείωση

Σε ορισμένα είδη κρεατοελιτών, καθώς και σε μερικούς γεωγραφικούς πληθυσμούς του ευρωπαϊκού μοσχεύματος, τα βλέφαρα μεγαλώνουν μαζί και τα μάτια είναι συνεχώς κάτω από το δέρμα. Αλλά ταυτόχρονα τα ίδια τα μάτια υπάρχουν και δεν εξαφανίζονται οπουδήποτε.

Ταυτόχρονα, εάν στο ζώο δεν υπάρχουν σκόπιμα μικροσκοπικά βλέφαρα, μπορεί να είναι δύσκολο να τα παρατηρήσετε. Δεν υπάρχει καμία έκπληξη στο γεγονός ότι πολλοί κηπουροί, έχοντας πιάσει ένα ζώο στην περιοχή, το βλέπουν και δεν βρίσκουν τα μάτια τους (και επίσης δεν βρίσκουν τα αυτιά τους). Συνήθως, ένα κρύο πτώμα είναι ήδη στα χέρια ενός κηπουρού και επομένως είναι σύντομα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το mole δεν έχει καθόλου μάτια, και το πρώην παράσιτο των κρεβατιών ρίχνεται σε ένα σωρό κομποστοποίησης.

Παρεμπιπτόντως, πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η εξουσία των ίδιων των κηπουθών, οι οποίοι πραγματικά κρατούσαν στα χέρια τους ακόμη και νεκρούς, αλλά πραγματικούς μώλους, είναι συχνά υψηλότερος στους συνηθισμένους κατοίκους απ 'ότι, ας πούμε, η εξουσία ενός επιστάτη υπουργικού συμβουλίου, ο οποίος θεωρείται "βιβλιοδεσία". Το επιχείρημα "Πιάστηκα εκατοντάδες από αυτά τα σπλάχνα και τα κράτησα στα χέρια μου, αλλά δεν είδα τα μάτια μου" ακούγεται πιο πειστικό για έναν μέσο πολίτη απ 'ότι η επιστήμη έχει αποδείξει ... ". Επομένως, η άποψη ότι οι μοσχαρίσιοι δεν έχουν μάτια είναι αρκετά διαδεδομένη, αν και με κάποια αποτελεσματικότητα εξαλείφεται σε νεαρούς βλαστούς ακόμη και σε σχολικό πάγκο.

Λοιπόν, βρήκαμε ότι ο σκύλος έχει ακόμα τα μάτια. Μπορείτε να τα δείτε ακόμη και στην παρακάτω φωτογραφία:

Ως εκ τούτου, μιλώντας για την πλήρη εξαφάνιση των ματιών ενός mole δεν είναι σωστή. Τουλάχιστον αυτό είναι κάπως πρόωρο.

Λίγο πιο κάτω θα μιλήσουμε για το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή, προφανώς, υπάρχει μια εξελικτική εξαφάνιση των ματιών των σκωληκοειδών. Αυτή η διαδικασία είναι μια μορφή φυσικής επιλογής που παρέχει τη μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα των ζώων στις συνθήκες διαβίωσής τους.

Αλλά πριν βυθιστείτε στη ζούγκλα της εξέλιξης, ας προσπαθήσουμε πρώτα να κοιτάξουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός μοχλού ...

 

Τι μοιάζουν τα μάτια με τη μοίρα και ποια είναι αυτά που είναι ικανά

Τα μάτια των περισσότερων ειδών κρεατοελιπιών είναι σχετικά μικρού μεγέθους και είναι σχεδόν εντελώς κρυμμένα στα μαλλιά. Στα ευρωπαϊκά είδη, κλείνουν με την κίνηση των βλεφάρων και συχνά βρίσκονται σε μια τόσο κλειστή κατάσταση.

Η διάμετρος των ματιών του ζώου είναι περίπου 1-2 mm.Γενικά, η δομή του αμφιβληστροειδούς είναι η ίδια με αυτή των περισσότερων άλλων θηλαστικών. Υπάρχουν περίπου 2.000 κύτταρα γαγγλίων στο ίδιο το μάτι και το οπτικό νεύρο έχει περίπου 3.000 άξονες.

Η φωτογραφία δείχνει καθαρά πόσο μικρά είναι τα μάτια ενός συνηθισμένου (ευρωπαϊκού) μορεού:

Ταυτόχρονα, τα σκουλήκια που είναι πρότυπα για τα θηλαστικά δεν έχουν ράβδους και κώνοι και όλοι οι φωτοϋποδοχείς είναι σχεδόν πανομοιότυποι σε σχήμα, πολύ μικρόι και ατρόμητοι εντελώς γύρω από την περιφέρεια του ματιού. Η ιδιαιτερότητα της όρασης σε ένα ζώο συνδέεται με αυτό:

• Ο μώλος έχει καθημερινό όραμα, αν και δεν είναι τόσο αποτελεσματικός όσο ο άνθρωπος, αλλά επαρκής για τις δικές του ανάγκες.
• Ένα ζώο μπορεί να διακρίνει μερικά αντίθεση χρώματα?
• Το ζώο δεν βλέπει τα περιγράμματα των αντικειμένων, αλλά ανταποκρίνεται καλά σε μια έντονη αλλαγή στον φωτισμό. Τουλάχιστον στις συνθήκες των πειραμάτων, τα ζώα επιλύουν με επιτυχία το πρόβλημα της διάκρισης του φωτός και του σκότους.
• Άτομα βλέπουν κινούμενα αντικείμενα. Κάποιοι μελετητές τάσσονται στην εκδοχή ότι ήταν η ανακάλυψη με τη βοήθεια του οράματος των αρπακτικών που παρέσχον τους σκωληκοειδείς με τη διατήρηση ακόμη και αδύναμων, αλλά ακόμα και την ικανότητα να βλέπουν.

Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμα και σε σκωληκοειδείς, όπου τα μάτια τους είναι κρυμμένα κάτω από το δέρμα, βλέπουν και δίνουν στο ζώο τη δυνατότητα να διακρίνει το φως από το σκοτάδι. Ακριβώς όπως μπορούμε ακόμη να δούμε μέσα από ένα πυκνό ύφασμα μια πηγή φωτεινού φωτός, έτσι κιλάδες το βλέπουν ακόμα και μέσα από το δέρμα μπροστά στα μάτια μας.

Ως εκ τούτου, παρεμπιπτόντως, δεν έχει νόημα να μιλάμε για υπερτροφική υπερμετρωπία ή μυωπία των κρεατοελιών. Με τις πολύ μέτριες οπτικές ικανότητές τους, η απόσταση στην οποία βλέπουν πρακτικά δεν παίζει κανένα ρόλο (αυτό είναι το ίδιο με το να ονομάζουμε μυωπία ένα άτομο με μια δεμένη μάσκα που μεταδίδει μόλις το φως).

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει το ανατολικό mole:

Είναι ενδιαφέρον

Υπάρχει επίσης ένας πολύ ενδιαφέρονς μύθος ότι ο σκύλος βλέπει άλλα σκουλήκια καλά λόγω της ειδικής δομής των ματιών του. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιώντας μόνο το όραμα, ο mole δεν μπορεί να διακρίνει τους συναδέλφους του από, για παράδειγμα, έναν αρουραίο (μόνο έναν γείτονα) ή μια ερμήνη (ήδη ένα επικίνδυνο αρπακτικό). Η ταυτοποίηση του ζώου, τόσο υπόγεια όσο και πάνω από αυτό, εμφανίζεται στο μύλο λόγω της αίσθησης της όσφρησης.

Οι μώλοι, όπως και μερικά άλλα εντομοφάγα ζώα, είναι γνωστό ότι έχουν μια ισχυρή μυρωδιά μυκήτων. Παρόλο που δεν μπορεί να συγκριθεί με τη δυσοσμία από τις καραβίδες, είναι αρκετό για ένα άτομο να μυρίζει άλλο σε αρκετά μεγάλη απόσταση, και μάλιστα, λόγω της εξαιρετικής αίσθησης της όσφρησης.

 

Γιατί αιχμή της όρασης;

Λοιπόν, ας δούμε γιατί ο μοραχός χρειάζεται όραμα στα σκοτεινά του υπόγεια περάσματα.

Συμπεραίνουμε τα συμπεράσματα από τα παραπάνω:

1. Πρώτα απ 'όλα, τα μάτια του mole είναι απαραίτητα για να πλοηγηθείτε στο διάστημα εάν επιλεγεί στην επιφάνεια της γης. Εδώ μπορεί να καταλάβει ότι δεν ήταν μόνο σε κάποιο είδος ευρείας σήραγγας κάτω από το έδαφος, αλλά μόλις βγήκε στο φως του ήλιου. Ακόμη και σε μια νύχτα με φεγγάρι, ένα ζώο μπορεί να διακρίνει ένα μπουντρούμι από τον ανοιχτό χώρο.
2. Ακόμη και τα υποανάπτυκτα μάτια του μωρού του επιτρέπουν να παρατηρεί κινούμενα θηράματα - γαιοσκώληκες, έντομα, μικρές σαύρες και βατράχια.
3. Με τη βοήθεια των οφθαλμών, οι σκοινί βλέπουν τα αρπακτικά που πέφτουν στις σήραγγες τους. Κατά κανόνα, αν ένας τέτοιος αρπακτικός ανέβηκε στο πέρασμα του κρεατοελιού ή το έβγαλε σκοπίμως για να συλλάβει το ζώο, ο ιδιοκτήτης του μπουντρουμιού είναι πιθανόν να σκοτωθεί. Ωστόσο, εάν ο κίνδυνος αποδείχθηκε τυχαία μέσα στη σήραγγα και ο αρπακτικός δεν σκοπεύει να ψάξει και να σκοτώσει τον μοχλό, αλλά θέλει μόνο να βγει έξω, τότε ο ίδιος ο σκύλος έχει την ευκαιρία να ξεφύγει από το επικίνδυνο τμήμα και να κρυφτεί σε άλλες κινήσεις.

Επιπλέον, τα μάτια βοηθούν τον περιπλανώμενο να περιηγηθεί στο διάστημα όταν το ζώο κάνει κινήσεις κάτω από το χιόνι το χειμώνα (συνήθως είναι αρκετά ελαφρύ εδώ). Και επίσης η όραση βοηθάει όταν διασχίζουν μικρά ποτάμια και άλλα εμπόδια νερού - για παράδειγμα, οι οσφύες που φέρουν αστέρι κολυμπούν καλά και μπορούν ακόμη και να κυνηγούν κάτω από το νερό.

Ίσως, ακριβώς επειδή οι μοσχαρίδες έχουν τα μάτια και τους βοηθούν να επιβιώσουν σε σκληρές και ανελέητες φυσικές συνθήκες, δεν έχουν ακόμη καταφέρει να εξαφανιστούν τελείως. Αν και, προφανώς, η φυσική επιλογή πηγαίνει ακριβώς προς τον πλήρη εκφυλισμό των οργάνων όρασης σε αυτά τα ζώα.

 

Ο εκφυλισμός των οφθαλμών των ζώων ως μορφή φυσικής επιλογής

Από την άποψη της εξελικτικής θεωρίας, η σταδιακή απλούστευση της δομής των ματιών του μώλου και η απώλεια πολλών λειτουργιών είναι ένας τρόπος προσαρμογής στον τρόπο ζωής που οδηγεί αυτό το ζώο. Επιπλέον, η παλινδρόμηση του οπτικού συστήματος του ζώου συνδέεται όχι μόνο με την έλλειψη ανάγκης για μια σαφή οπτική εικόνα, αλλά και με την βλαπτικότητα των πλήρων οφθαλμών κάτω από το έδαφος.

Για παράδειγμα:

• Αν ο μοραχός είχε κανονικά μεγάλα μάτια, όπως πχ ποντίκια ή ποντίκια, τότε με συνεχή εκσκαφή των υπόγειων περασμάτων, σκόνη και χώμα θα έμπαιναν σε αυτά. Αυτό θα οδηγούσε σε μόλυνση των ματιών, φλεγμονή, εξαφάνιση και θάνατο των ζώων. Όσο μικρότερα είναι τα μάτια, τόσο πιο δύσκολο είναι να τα βλάψουν και όταν είναι αιώνια κλειστά, προστατεύονται αξιόπιστα από εξωτερικές επιρροές.
• Δεδομένου ότι η αίσθηση της όσφρησης είναι πολύ πιο σημαντική για τους σκωληκοειδείς, η πλειοψηφία των αναλυτών στον εγκέφαλο είναι υπεύθυνη ειδικά για την επεξεργασία πληροφοριών από τους οσφρητικούς υποδοχείς. Η συμμετοχή των τεράστιων δομών του εγκεφάλου στην επεξεργασία οπτικών πληροφοριών δεν θα ήταν λογική.

Η φωτογραφία που ακολουθεί δείχνει το μάτι του ιβηρικού mole:

Σε γενικές γραμμές, οι κληρονομίες σε αυτό το στάδιο της εξέλιξής τους κινούνται προς την πλήρη εξαφάνιση των οφθαλμών. Αυτή η μορφή φυσικής επιλογής σύμφωνα με διαφορετικές ταξινομήσεις είναι:

• Οδήγηση - με αυτό, το πλεονέκτημα στην επιβίωση είναι στα ζώα που αποκλίνουν από τον κανόνα ανάπτυξης ενός ή άλλου χαρακτηριστικού. Συνήθως κυρίως ανοίγματα δεν είναι πολύ μικρά μάτια, αλλά στην περίπτωση των σκωληκοειδών, τα άτομα με συνεχώς συρρικνούμενα μάτια, που κλείνουν για αιώνες, συχνά επέζησαν. Δηλαδή, η φυσική επιλογή μετακινεί αυτά τα ζώα σε πλήρη εκφυλισμό της όρασης.
• Το κόψιμο, καθώς άτομα με «κανονικά» μάτια είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν λόγω βλάβης στα μάτια.

Παρεμπιπτόντως, ακριβώς αυτές οι μορφές επιλογής είναι χαρακτηριστικές για όλα σχεδόν τα ζώα με ένα ή το άλλο μειωμένο όργανο. Συμπεριλαμβανομένων για τους ανθρώπους που έχουν ουσιαστικά εκφυλιστεί μυς που μετακινούν το αυτί, ή, για παράδειγμα, ο ουρανός, στον τόπο που οι πρόγονοι είχαν μια ουρά.

Εάν κοιτάξετε ολόκληρη την οικογένεια των σκωληκοειδών, και ακόμα καλύτερα - σε ολόκληρη την ομάδα που μοιάζει με σάρκα, τότε η σταδιακή μείωση και εξαφάνιση των οφθαλμών σε είδη που οδηγούν σε ένα υπόγειο τρόπο ζωής γίνεται σαφώς ορατή.

 

Μάτια διαφορετικών τύπων κρεατοελιού

Διαφορετικοί συγγενείς της ευρωπαϊκής μοίρας που έχουμε για μας έχουν είτε τα ίδια μάτια με τα μάτια του, είτε είναι ακόμα πιο μειωμένοι και δεν ανοίγουν καθόλου.

Για παράδειγμα:

1. Στα καυκάσια και τα τυφλά κρεατοελιές, είναι κρυμμένα κάτω από το δέρμα και ουσιαστικά δεν βλέπουν. Με τη βοήθειά τους, στην καλύτερη περίπτωση, ένα ζώο μπορεί να διακρίνει μόνο το φως της ημέρας από το σκοτάδι.
2. Στο μοχέρ - ομοίως, τα μάτια σφίγγονται από το δέρμα (η ιαπωνική μοχέρ φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία).
3. Στον σέλερο της Σιβηρίας, τα βλέφαρα ανοίγουν και τα μάτια βλέπουν με τον ίδιο τρόπο όπως στον Ευρωπαίο. Τα ίδια μάτια είναι στα αμερικανικά σκουλήκια που φέρουν αστέρι και σμήνος, καθώς και στην πύλη του Townsend.
4. Στον κινεζικό μοσχαράκι, τα μάτια αναπτύσσονται κανονικά, περίπου το ίδιο όπως και στους σπαθιάδες. Αλλά σε γενικές γραμμές, στην εμφάνιση και τον τρόπο ζωής του, αυτός ο μώλος καταλαμβάνει μια ενδιάμεση θέση ανάμεσα σε κιλά και σάρπες. Στο παράδειγμά του, η μετάβαση από τα χερσαία ζώα αυτής της απόσπασης στο υπόγειο είναι σαφώς ορατή.

Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η εξέλιξη των κρεατοελιτών άρχισε ακριβώς με τις σάρπες. Τα μάτια τους είναι μικρά, το όραμά τους είναι αδύναμο, αλλά πολύ πιο ανεπτυγμένο από εκείνο των σκωληκοειδών. Έχουν μια καλά αναπτυγμένη αίσθηση της όσφρησης. Αυτά τα ζώα κυνηγούν κυρίως σε πυκνό χόρτο, απορρίμματα δασών, κάτω από πέτρες και παγίδες.

Πιθανότατα, η διαδικασία της εξέλιξης ήταν η εξής: στην αρχαιότητα, οι μεμονωμένοι πληθυσμοί των κοριτσιών που βρίσκονταν σε κατάλληλες συνθήκες με μαλακό έδαφος άρχισαν να ειδικεύονται στην απόκτηση τροφής ακριβώς κάτω από πέτρες, υπό βρύα και κάτω από φύλλα, πρώτα απλώς χαστίζοντας το χαλαρό χώμα σε αναζήτηση τροφής κάνοντας όλο και περισσότερες κινήσεις εδώ. Σταδιακά, αυτές οι κινήσεις έγιναν ο τόπος της κύριας διαμονής των ζώων, της αναψυχής, της αναπαραγωγής και του κυνηγιού. Η ανάγκη για όραμα άρχισε να πέφτει και τα μολυσμένα μάτια οδήγησαν σε εγκατάλειψη ενός πληθυσμού ατόμων με μεγάλα μάτια και αδύναμα βλέφαρα.

Σήμερα, ένας μακρύς ουράς, περισσότερο σαν μια σκλαβιά, βρίσκεται στο πρώτο βήμα της εξελικτικής σκάλας στα μπουντρούμια, ένας συνηθισμένος μοχλός βρίσκεται στο δεύτερο, και ένας καυκάσιος ή τυφλός στον τρίτο. Οι χρυσοί σκώληκες και τα σκουλήκια του μαργαριταριού είναι ακόμη πιο προσαρμοσμένα στη ζωή κάτω από το έδαφος, αλλά είναι ήδη εκπρόσωποι άλλων ομάδων. Κοιτάζοντας τους, ωστόσο, μπορεί να υποτεθεί ποια θα είναι τα "μοχάρια του μέλλοντος" σε λίγα εκατομμύρια χρόνια.

Στη φωτογραφία - Ακρωτήριο (συνηθισμένο) goldilocks:

Είναι ενδιαφέρον

Κατά τη σειρά των σπαθιά υπάρχουν πολλά περισσότερα είδη ζώων με πολύ μειωμένη όραση - μύκητες. Τα μάτια τους είναι σαφώς ορατά, αλλά δεν διακρίνουν τα περιγράμματα των αντικειμένων, είναι πολύ κοντόφθαλμο, και τα ζώα βασίζονται κυρίως στην αφή και τη μυρωδιά όταν κυνηγούν. Ωστόσο, δεδομένου του τρόπου ζωής του desman, θα πρέπει να θεωρείται ένας παράλληλος κλάδος της ανάπτυξης των προγόνων των σημερινών κοριτσιών, των οποίων οι εκπρόσωποι δεν μεταπήδησαν στον υπόγειο τρόπο ζωής (όπως ο moles), αλλά στο ημι-υδάτινο.

Όλα αυτά τα συμπεράσματα επιβεβαιώνονται επίσης από το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι άλλων θησαυρών θηλαστικών, περνώντας στον υπόγειο τρόπο ζωής, χάνουν επίσης το όραμά τους και μειώνονται τα μάτια τους. Για παράδειγμα:

1. Οι μοριακοί ποντικοί είναι εκπρόσωποι της απόσπασης τρωκτικών. Οδηγούν υπόγεια τρόπο ζωής, τα μάτια τους είναι εντελώς κρυμμένα κάτω από το δέρμα.
2. Τα ποντίκια αρουραίων είναι επίσης τρωκτικά και επίσης προτιμούν να ζουν υπόγεια στα νερά. Ωστόσο, τα μάτια τους, αν και μικρά, είναι σαφώς ορατά και ορατά.
3. Zocors πολύ κοντά σε αρουραίους mol. Έχουν ελαφρά, αλλά ορατά μάτια.
4. Goldilocks πιο κοντά στους σκαντζόχοιρους. Τα μάτια τους βρίσκονται σε βάθος περίπου 4-5 mm από την επιφάνεια του δέρματος και δεν βλέπουν τίποτα.
5. Marsupial κρεατοελιές στις οποίες το μάτι δεν είναι ορατό καθόλου, αλλά στη θέση τους υπάρχουν χρωματισμένα σημεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτά τα ζώα στερούνται ακόμη και του οπτικού νεύρου.

Όλα αυτά αποτελούν παραδείγματα σύγκλισης των συμπτωμάτων. Τα τρωκτικά, τα κρεατοελιές, οι χρυσάθλοι και οι μαργαριταρίες δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και καμία από αυτές τις ομάδες ζώων δεν θα μπορούσε να κατέβει από την άλλη. Η γενική μείωση της όρασης σε αυτά αναπτύχθηκε λόγω προσαρμογής σε παρόμοιο τρόπο ζωής, πράγμα που σημαίνει ότι είναι η απώλεια των ματιών (με την ταυτόχρονη επιδείνωση άλλων αισθήσεων) που συμβάλλει στην επιβίωση αυτών των ζώων.

 

Ένα ενδιαφέρον βίντεο που δείχνει πόσο γρήγορα ο μοραβωνιαστικός μπορεί να βυθιστεί στο έδαφος

 

Ο ανατολικός μώλος καταβροχθίζει έναν γαιοσκώληκα